MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


DAVA :Davacı ve karşı davalı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesi, davalılar ve karşı davacılar ise kıdem tazminatının iadesi ile maddi tazminat alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle asıl davada kısmen gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karşı davanın reddine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalılar ve karşı davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11.06.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı ve karşı davacı Asil ... ve adlarına Avukat ... ile karşı taraf adına Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı ve karşı davalı işçi, kıdem, ihbar tazminatlarıyla,yıllık izin, fazla çalışma ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesi isteklerinde bulunmuştur.
Davalı işveren açmış olduğu karşı davada, haksız yere ödenen kıdem tazminatının iadesi ile maddi tazminat talep etmiştir.
Mahkemece isteklerin kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir. Hükmü davalılar ve karşı davacılar temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılar ve karşı davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hükme esas bilirkişi raporunda davacı ve karşı davalı işçinin yıllık izin kullanmadığı ve milli bayramlarda çalıştığı kabul edilerek yıllık izin, fazla çalışma ve genel tatil alacakları hesaplanmıştır.
Davalılar ve karşı davacılar vekili rapora itirazında davacı ve karşı davalının 2004 yılı içinde 12.07.2004 – 08.08.2004 tarihleri arasında yıllık izin kullandığına dair işçinin imzasını taşıyan puantaj kaydının dikkate alınmadığını belirtmiştir. Yine 2006 ve 2007 yılları Mayıs ayı puantaj kaydında yer alan, davacı ve karşı davalının, 19 Mayıs günlerinde çalışmadığına dair kayda rağmen sözü edilen günler için de hesaplama yapıldığını açıklamıştır. Davacı ve karşı davalının imzaya itirazı üzerine sözü edilen aylara ait puantaj kayıtlarının davacı ve karşı davalının eli ürünü olduğu belirlenmiştir.
Mahkemece davalı ve karşı davacı vekilinin itirazları üzerinde durulmaksızın ek rapor alınmadan karar verilmiştir. İşçinin imzasını içeren aylık puantaj kayıtlarında 12.07.2004 – 08.08.2004 tarihleri arasında yıllık izin kullandığı anlaşılmakla bu süre yıllık izin ücreti hesabından düşülmeli ve aynı süre fazla çalışma hesabında dikkate alınmamalıdır.
Öte yandan 2006 ve 2007 yıllarında 19 Mayıs günlerinde çalışmadığı sabit olmakla belirtilen günler genel tatil hesabında dikkate alınmamalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalılar ve karşı davacılar yararına takdir edilen 990.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.