İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18025 Esas 2020/1249 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18025
Karar No: 2020/1249
Karar Tarihi: 21.01.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18025 Esas 2020/1249 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Karar, kasten yaralama suçu işleyen bir sanığın hapis cezasının, kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçeneği ile değiştirilmesi sonucu uygulanan tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanını ortadan kaldırması nedeniyle bozulmuştur. Ancak, mahkemenin kararının, Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması gerektiği ve bu ilkeye uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazıldığı gerekçesiyle de bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 86/2, 58/6 ve 50/1-f maddeleri, CMK'nin 34, 230 ve 289. maddeleri, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/18025 E. , 2020/1249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Kamuya yararlı bir işte çalışma tedbiri
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü,
Sanığın tekerrüre esas Tuzluca Asliye Ceza Mahkemesinin 15.17.2013 tarihli ve 2012/250 Esas, 2013/192 Karar sayılı ilamı bulunmasına rağmen TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilerek sonuçta TCK"nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerekirken, hapis cezasının TCK"nin 50/1-f maddesi uyarınca kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek tedbirine çevrilmesi suretiyle tekerrür hükümlerinin uygulama imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında hüküm kurulurken Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararlarında, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3. maddesinde, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/05/2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için, sonuca etkili tüm argümanların, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.