MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 02/11/2017 tarih ve 2016/226-2017/1194 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacılar ile davalı arasında davalının Kocatepe Gemi Çekek ve İnş.San. Tic. Ltd. Şirketi’ndeki hisselerinin devrine ilişkin sözleşme imzalandığını, bu sözleşme kapsamında devirden önceki borçlardan davalının hissesi oranında sorumlu olduğunu, Tuzla Belediye Başkanlığı’nın 14/01/2014 tarihinde şirket adına kesmiş olduğu imar para cezasının şirket tarafından 30.000,00 TL olarak ödendiğini, bu ödemeden devir sözleşmesi gereğince hissesi oranında davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı tutulmak kaydıyla 10.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunmuş ve ceza şirket adına ödendiği için davacıların husumet ehliyeti bulunmadığını, para cezasının tahakkuk ettiği 2002 yılında davalının şirkete ortak olmadığını, hisse devir tarihinden sonra 2008 yılında davacılar ile karşılıklı ibraname imzalandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalının hisse devir sözleşmesi ile anılan şirketten 2006 yılı itibariyle tamamen ayrıldığı, Tuzla Belediye Başkanlığı tarafından şirkete kesilen imar para cezasının 2014 yılı içerisinde ödendiği, sözleşmede yer alan açık hüküm uyarınca 2002 yılında tahakkuk eden borçtan davalının da hissesi oranında sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile, 10.000,00 TL "nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, limidet şirket hisse devir sözleşmesinden kaynaklı alacak istemine ilişkindir. Davacılar anılan sözleşme gereği şirket tarafından ödenen imar para cezasının hissesine düşen miktarının davalıdan tahsilini istemiş, davalı ise hisse devir sözleşmesi kapsamında kendisinden bu bedelin istenemeyeceğini savunmuştur. Mahkemece, şirket tarafından ödenenimar para cezasından hisse devir sözleşmesi gereği hissesi oranında davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Alacak istemine ilişkin hisse devir sözleşmesinin “Hisse Devrinin Sorumluluk Sınırları” başlıklı maddesi incelendiğinde hissesini devreden davalının devirden sonra ortaya çıkabilecek olan borçlardan sorumluluğu “Vergi, SSK ve İş Kanunu gereği yapılacak ödemeler imza yetkililerinin kusuru haricinde o dönemdeki hisseler oranında hissedarların sorumluluğunda olacaktır.” şeklindeki düzenleme ile sınırlandırılmıştır. Davaya konu imar para cezası yukarıda zikredilen Vergi, SSK ve İş Kanunu kapsamında yapılmış bir ödeme olmadığı için hisse devir sözleşmesi kapsamında davalıdan talep edilemeyeceği dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu yönden davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.