MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 19/06/2018 tarih ve 2016/324-2018/598 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı banka tarafından davalı ..."a 20.10.1998 tarihli kredi sözleşmesi ile 2.500 TL"lik kredi kullandırıldığını, diğer davalının sözleşmeyi müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile imzalayarak borcu teminat altına aldığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine davalı borçlulara ihtarname gönderilerek kredi borcunun faiz ve ferileriyle birlikte ödenmesinin talep edildiğini, buna rağmen borcun ödenmediğini ileri sürerek, 67.472,84 TL alacağın 05/10/2009 tarihinden itibaren %153 oranında temerrüt faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davalının bankadan kredi kullanmadığını, bu durumun Ağır Ceza Mahkemesi"ndeki dava ile de tespit edildiğini, davacının kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davalılarından sözleşmeyi kefil sıfatı ile imzalayan ..."nın sözleşmedeki imzasının kendisine ait olmadığının belirlendiği, İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2004/360 Esas sayılı dosyasında banka memurlarının zimmetinde olduğu tespit edilen meblağ içinde davalılara kullandırılan kredi iadelerinin de bulunduğu, bu durumda krediyi kullandığı iddia edilen ... ile kefil olarak görülen diğer davalı ..."nın krediyi almadıkları gibi kredi sözleşmesini imzalamaya gelmedikleri, krediyi asıl kullananın Müflis F Profil San.ve Tic.A.Ş."nin olduğu, bu şirketin kendi çalışanları olan diğer davalılara işveren olma gücünü kullanarak evrakları tamamladığı, şirketin banka çalışanlarının işbirliği ile kredi kullandığının İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/320 Esas 2009/201 Karar sayılı kesinleşmiş ilamı ile sabit olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin davalı ... hakkında verilen hükme yönelik tüm temyiz itirazlarının reddiyle davalı ... hakkında verilen kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2- Dava kredi alacağının tahsiline ilişkin olup, mahkemece davalılarından sözleşmeyi kefil sıfatı ile imzalayan ..."nın sözleşmedeki imzasının kendisine ait olmadığının belirlendiği, İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2004/360 Esas sayılı dosyasında banka memurlarının zimmetinde olduğu tespit edilen meblağ içinde davalılara kullandırılan kredi iadelerinin de bulunduğu, krediyi kullandığı iddia edilen ... ile kefil olarak görülen diğer davalı ..."nın krediyi almadıkları gibi kredi sözleşmesini imzalamaya gelmedikleri, krediyi asıl kullananın Müflis F Profil San.ve Tic.A.Ş."nin olduğu, bu şirketin kendi çalışanları olan diğer davalılara işveren olma gücünü kullanarak evrakları tamamladığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen kararın gerekçesinde ve ceza dosyasında alınan bilirkişi raporunda somut olarak davalıların kullandığı krediye ilişkin ayrıntı bulunmamaktadır. Anılan ceza mahkemesi dosyası tek başına kredinin davalı ... tarafından kullanılmadığına delil teşkil etmemektedir. Krediyi kullanmış görünen davalı ... Aydından davaya cevap vermemiş ve kredi sözleşmesinde ve dekontlarda bulunan imzaların bu davalıya ait olup olmadığı da araştırılmamıştır. Bu durumda öncelikle krediye ilişkin evraklardaki imzaların davalı ...’a ait olup olmadığı hususunda bu davalının isticvap edilerek beyanlarının alınması, isticvap sonucuna göre gerekirse davalı ...’ın sözleşmenin imzalandığı tarihe yakın tarihleri içeren imza örneklerinin temin edilip davacı bankadan var ise kullandırılan kredilerle ilgili dekont asılları da istenilerek kredi sözleşmesi ve varsa dekontlardaki imzaların davalı ...’a ait olup olmadığının bilirkişi aracılığıyla incelenmesi ve bilahare tüm deliller birlikte değerlendirilerek, dava konusu kredinin gerçekten davalı ... tarafından kullanılıp kullanılmadığının tespit edilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı gerekçeyle davalı ... yönünden davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bu yönden bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Kabule göre, davanın reddine karar verilmesi ile hükümde davacıdan 35,90 TL harç tahsiline karar verilmiş olup 4603 sayılı yasa gereği davacının harçtan muaf olduğu gözetilerek aleyhine harca hükmetmemek gerekirken davacı aleyhine harca hükmedilmesi de bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin davalı ... hakkında verilen hükme yönelik tüm temyiz itirazlarının reddiyle bu davalı hakkında verilen hükmün ONANMASINA, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.