MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 09/10/2018 tarih ve 2017/179-2018/947 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından davalı bankadan alınmış ve ödemesi yapılmış 5011 ve 5012 no"lu kredilerin erken ödenmesinde davalı tarafça fazla tahsilat yapıldığını, 5011 no"lu kredi için gerçek ödeme bedeli 438.935,22 USD olması gerekirken 452.006,83 USD tahsil edilerek 13.071,61 USD, 5012 no"lu kredi için gerçek ödeme bedeli 1.286.718,24 USD olması gerekirken 1.306.424, 62 USD tahsil edilerek 19.706, 38 USD fazla tahsilat yapıldığını ileri sürerek, fazla tahsilatın faiziyle birlikte iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 5011 no"lu kredi yönünden, davacı tarafça gerçek ödeme bedeli olarak belirtilen rakamların doğru olmadığını, davacının geri ödemesi gereken toplam taksit tutarının 619.389,97 USD olduğunu ve 13.03.2012 tarihinde bankaya olan borucunu erken ödeyerek kapatmak istediğini, davacının ödeme tarihinde bankaya anılan projeden toplam borcu 453.589,97 USD olup, davacıya 4.016,46 USD indirim yapıldıktan sonra tahsil edilmesi gereken tutarın 449.573,51 USD olduğunu, 5012 no"lu kredi yönünden de fazla tahsilat iddiasının doğru olmadığını zira, davacının ödeme tarihinde borcu 1.482.981,75 USD olup, davacıya 176.557,13 USD indirim yapıldıktan sonra 1.306,424,62 USD tahsil edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılanma ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, taraflar arasında akdedilen kredi sözleşmeleriyle, bankanın erken ödeme talebini kabul etmeye zorunlu olmadığının ve erken ödeme halinde müşterinin indirim talep edemeyeceğinin kararlaştırıldığı, sözleşmede, bankanın, erken kapama talebini kabul etmesi halinde komisyon alacağının yazılı olduğu, ancak bunun hangi oran üzerinden alınacağına dair bir belirlemeye gidilmediği, davaya konu kredi için, Türkiye Finans Katılım Bankasının %1 ile 40 arası, Albaraka Türk Katılım Bankasının %5, Ziraat Bankasının ise %2 oranında erken kapama komisyonu tahsil ettiğinin bildirildiği, davalı bankanın ise davaya konu krediler sebebiyle ortalama %2,25 oranında komisyon tahsil ettiği, bu oranın diğer bankaların uygulamasına göre makul olduğu, sözleşmede, bankanın erken kapama talebini kabul etmesi halinde müşterinin herhangi bir indirim talep edemeyeceğine ilişkin hüküm de bulunduğu gözetildiğinde tahsil edilen meblağın sözleşmeye ve hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.