Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2013
NUMARASI : 2012/23-2013/991

DAVA : Davacı, işe başlatmama tazminatı, boşta geçen süre ücreti, fark kıdem tazminatı ile ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı aleyhine açmış olduğu işe idase davası neticesinde verilen işe iade kararının Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2008/796 esas, 2019/105 karar sayılı ilamı ile onandığını, onama kararının 22.12.2010 tarihinde tebellüğ edilmesi üzerine aynı tarihli ihtarname ile mahkeme kararında belirtilen tazminat, dört aylık ücret ve diğer haklarının yasal faiziyle ödenmesini talep ettiğini, davalının 12.01.2011 tarihli cevabi ihtarname ile davacının beş iş günü içinde işyerinde olması gerektiğini bildirdiğini, bu ihtarnamenin 15.01.2011 tarihinde tebellüğ edilmesinin ardından 17.01.2011 tarihinde işe başlamak istediği halde kapıdan dahi içeriye alınmadığını iddia ederek, davalı işverenlikçe işe başlatılmaması nedeni ile işe başlatmama tazminatı, boşta geçen süre ücreti ile ikramiye ve fark kıdem tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 15.01.2011 tarihinde tebellüğ ettiği ihtarname ile işe davet edilmesine rağmen işe gelmeyerek davete uymadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; davacının iş başı yapmak üzere işyerine başvurmadığının davalı tarafından yazılı delillerle kanıtlandığı, bu nedenle yapılan feshin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 21/5. maddesine göre geçerli bir fesih haline geldiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda, işe davet konulu davalı ihtarnamesinin tebellüğ edilmesi üzerine yasal süresi içerisinde davalıya başvurulduğuna ilişkin davacı iddiası; dosya kapsamındaki Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları, davacı tanık anlatımı ve ihtarnameler ile kanıtlanmıştır. Davalının tuttuğu ziyaretçi defterinde davacının isminin bulunmaması, davacı aleyhine delil teşkil etmez. Davanın kabulü yönünde hüküm kurulması gerekirken reddine karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.