15. Ceza Dairesi 2018/5317 E. , 2020/3497 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Her bir sanık hakkında; TCK"nın 157/1, 62, 52/2-4, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanların hayvan bulmak maksadıyla internete ilan verdikleri, sanık ..."ın ilanı görmesi üzerine katılan ..."i arayarak Hatay"a davet ettiği, katılanların birlikte geldikleri, sanıklar ... ve ..."ın geldiği ve sanık ..."ın kendisini ahır sahibi ... olarak tanıttığı, sanıkların kendilerine ait olmayan hayvanları katılanlara göstererek 11.500 TL parayı hayvan teslimi öncesinde aldıkları, ancak daha sonra katılanların yanından ayrılan sanıklara bir daha ulaşılamadığı, bu şekilde sanıkların dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda;
1- Sanık ...’ın mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Her ne kadar sanık savunmalarında, atılı suçu işlemediğini belirtmişse de; katılanların aşamalardaki istikrarlı beyanları ve teşhise ilişkin işlemler, sanığın kabul etmemesi nedeniyle uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ile dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eylemi sonucu dolandırıcılık suçunun sübuta erdiği gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ...’ın atılı suçu işlemediği gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ...’ın mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Uzlaştırma ile ilgili mevzuatımızda yer alan tebligata ilişkin hükümlere bakıldığında, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesinin 6. fıkrasında yer alan, "Resmî mercilere beyan edilmiş olup da soruşturma dosyasında yer alan adreste bulunmama veya yurt dışında olma ya da başka bir nedenle mağdura, suçtan zarar görene, şüpheliye veya bunların kanunî temsilcisine ulaşılamaması halinde, uzlaştırma yoluna gidilmeksizin soruşturma sonuçlandırılır." ;
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliğinin 7/12. maddesinde yer alan, "Resmî mercilere beyan edilmiş olup da soruşturma veya kovuşturma dosyasında yer alan adreste bulunmama veya yurt dışında olma ya da başka bir nedenle mağdura, suçtan zarar görene, şüpheliye, sanığa veya kanunî temsilcisine ulaşılamaması hâlinde soruşturma veya kovuşturma konusu suçla ilgili uzlaştırma yoluna gidilmez.";
Aynı Yönetmeliğin 29/7. maddesinde yer alan, "Uzlaşma teklifinde bulunmak için çağrı; telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle de yapılabilir. Ancak, bu çağrı uzlaşma teklifi anlamına gelmez."; şeklindeki düzenlemeler hep birlikte değerlendirildiğinde;
Somut olayda; uzlaştırma raporu ile katılanlara telefon ile ulaşıldığı ve zararlarının karşılanması halinde uzlaşabileceklerini ifade ettikleri, sanık ...’ın telefonun kullanılmadığı bilgisi verdiğinden uzlaştırmanın gerçekleşmediği belirtilmiş ise de; sanık ... ve katılanlara tebligat yapılmaksızın rapor tanzim edildiğinin anlaşılmakla; sanığa ulaşılamadığından bahisle uzlaşma sağlanamadığı şeklinde düzenlenen raporun usulünce tanzim edilmediği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.