1. Ceza Dairesi 2019/2174 E. , 2019/3951 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM :Sanık ... hakkında; ..."a yönelik TCK.nin 81/1, 35, 29, 62, 5371-2. maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası,
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ...’ın yüzüne karşı verilen 30.06.2015 tarihli hükmün CMUK"un 310. maddesinde öngörülen 7 günlük süreden sonra 14.07.2015 tarihinde sanık tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla; sanığın süresinden sonraki temyiz talebinin CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiştir.
Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...’a yönelik kasten yaralama suçundan verilen ve doğrudan adli para cezası ile cezalandırılmasına dair mahkumiyet hükmü, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK"un 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, katılan sanık ... müdafilerinin bu suça yönelen temyiz talebinin; CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...’yi kasten öldürmeye teşebbüs, mağdurlar ... ve ...’e yönelik kasten yaralama, sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi kabul ve takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar... müdafilerinin; sanıklardan ... için; mağdur ...’ye yönelik eyleminin yanlış nitelendirildiğine, sanığın eyleminin hayati tehlikeye neden olacak şekilde kasten yaralama olduğuna, haksız tahrikin azami hadden uygulanması gerektiğine, katılan ... müdafiinin; mağdur ...’ı yaralayan ... hakkında 29. maddenin uygulanmasının haksız olduğuna ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’e yönelik kasten yaralama, sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten yaralama, suçları yönünden;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak; katılan sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’e yönelik kasten yaralama, katılan sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik kasten yaralama katılan sanık ... hakkında mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hüküm fıkralarının mahsus bölümünde yer alan TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
Sanık ... hakkında mağdur ...’yi kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, katılan sanık ..."in mağdur ..."yi toraks 6. interkostal aralıkta yaklaşık 3 cm"lik kesi ve sol uylukta 4 cm"lik kesi olmak üzere 2 yerinden hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı anlaşılan olayda;
1)Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nin 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul bir ceza tayini yerine, mağdurun hiç isabet almaması halinde uygulanabilecek olan alt sınırdan ceza tayin edilerek, yazılı şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini,
2)Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünceye kısmen aykırı BOZULMASINA, 25/09/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.