Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezanın fazla olduğuna, asli kusurlu olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki araçla olay günü saat 12:30 sıralarında, meskun mahalde, tek yönlü bölünmüş asfalt kaplama yolun sağ şeridinde seyir halindeyken, U dönüşünün yasak olduğu kavşak mahallinde kurallara aykırı olarak U dönüşü yaptığı esnada, sol şeritte seyir halinde olan katılan idaresindeki motosikletin seyir şeridini kapatarak, motosikletin aracına çarpması sonucu, sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin nitelikli, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanık hakkında, bilinçli taksir koşullarının oluştuğu gözetilmeden, TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmaması sureti ile eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.