MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 09/06/2010 tarih ve 2009/151-2010/271 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkili şirketin 05, 29, 30, 32 ve 35. sınıflarında tescilli "ETİ" ibareli markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin 2007/28520 kod numarası ile "ETU" ibaresini 35, 41 ve 42. sınıfta yer alan emtia için tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuruya yaptıkları itirazın TPMK YİDK"ca nihai olarak reddedildiğini, oysa davalı şirket markasının tescili halinde müvekkiline ait "ETİ" ibareli markaları ile karışıklığa yol açacağını taraf markalarının ilişkin olduğu emtianın da aynı olduğunu, müvekkiline ait "ETİ" ibareli markaların tanınmış olduğunu, markanın başka sınıflarda tescili halinde bile müvekkiline ait markanın tanınmışlığından yararlanabileceğini ileri sürerek, TPMK YİDK’nın 17.04.2009 tarih ve 2009-M-1245 sayılı kararının iptaline, markanın tescil edilmesi halinde hükümsüzlüğünün tespiti ile markalar sicilinden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili cevap dilekçesinde, dava konusu marka başvurusu ile davacı şirketin markalarının iltibasa neden olabilecek düzeyde benzer bulunmadığını, müvekkili Enstitü tarafından yapılan işlemlerin doğru olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde, müvekkili şirketin çok uzun yıllardır kaliteli, uzun ömürlü ve az enerji tüketen pompa ve vanaların endüstriyel tesislerden, şehir su şebekelerine, binalardan arıtma tesislerine, enerji santrallerine kadar üretimini, satış ve pazarlaması ile teknik servisini verdiğini, Alman menşeili KSB Group’un bir parçası olduğunu, müvekkili şirketin bağlı bulunduğu "KSB" ibareli markaların 1980 yılından bu yana TPMK nezdinde 06,07,09,11,17,35,36,37,41,42.sınıflarda tescilli olduğunu, davaya konu marka başvurusunun, müvekkili şirketin faaliyet konusunu oluşturan vana, armatür ve özellikle pompalar konusunda yaptığı araştırma ve geliştirme faaliyetleri çerçevesinde kullanılmak üzere yapıldığını, "ETU" ibaresinin Enerji Tasarrufu Uzmanı kelimelerinin kısaltılmasından oluşan bir kısaltma olduğunu; müvekkili şirketin bu marka başvurusunu, şirketin imajını enerji tasarrufu konusunda artırmak için yaptığını; mühendislere "ETU" ibaresini vererek bu konuda ön plana çıkmak istediklerini, müvekkili şirketin konumu itibariyle davacı şirketin markalarından yarar ve kazanç sağlamak amacıyla ve kötü niyetli olarak davaya konu marka başvurusunu yapmış olmasının mümkün olmadığını, "ETU" markasının mal değil hizmet sektörüne ilişkin olduğunu, davacıya ait marka ve tasarımların tescil edildiği sınıflar ile ilişki kurulamayacak derecede farklı olması nedeniyle karıştırılma ihtimallerinin olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.