MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/737 Esas ve 2017/764 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanık müdafiinin CMK"nun 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 19/10/2018 tarih, 2018/1730 Esas ve 2018/1479 Karar sayılı "İstinaf Başvurusunun Esastan Reddi" ve "Temyiz isteminin reddine dair" ek karara karşı, sanık müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü;
Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/11/2017 tarih, 2017/737 Esas ve 2017/764 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nun 142/2-h, 143, 62, 53/1. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK"nun 116/1-4, 119/1-c, 62, 53/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ve mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK"nun 151/1, 62, 53/1 maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, dosyanın tüm suçlar yönünden istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 19/10/2018 tarih, 2018/1730 Esas ve 2018/1479 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, sehven mala zarar verme suçundan hüküm kurulmadığı, bu kararın sanık müdafii tarafından temyiz edildiği, akabinde bu eksikliğin farkedildiği ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 20/12/2018 tarih, 2018/1730 Esas ve 2018/1479 Karar sayılı ek kararı ile mala zarar verme suçu yönünden istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve kararın kesin olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ...’in, katılan ...’e yönelik gerçekleştirdiği konut dokunulmazlığının ihlali suçunu birden fazla kişi ile birlikte gerçekleştirdiğinin sabit olmadığı, sanığın kolluk kuvveteleri ile yaptığı ilk mülakatta, Bedirhan Cankurt isimli kişi birlikte suç işlediklerini beyan etse de; UYAP üzerinden yapılan araştırmada; sanığın belirtmiş olduğu Bedirhan Cankurt isimli kişi hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 27/07/2016 tarih, 2016/53161 Esas ve 2016/59980 Karar sayılı kararı delil yetersizliğinden kovuşturmaya yer olmadığna dair karar verildiği anlaşılmakla; sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken, TCK’nun 119/1-c maddesi uyarınca artırıma gidilemeyeceği, ancak bu hususta 5271 sayılı CMK’nun 308. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanık lehine itiraz yoluna gidilmesi olanaklı görülmüştür.
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nun 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizlerinin mümkün olmadığı, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 30/11/2018 tarih, 2018/1730 Esas ve 2018/764 Karar sayılı ek kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin Bölge Adliye Mahkemesi tarafından CMK"nun 296/1. maddesi ile verilen yetkiye dayanılarak reddedildiği, sanık müdafiinin CMK"nun 296/2 maddesindeki düzenleme ile temyizi kabil hale getirilen bu karara karşı temyiz talebinde bulunduğu, Bölge Adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 30/11/2018 tarih, 2018/1730 Esas ve 2018/764 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmakla, CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
2)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nun 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanun"un 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanun"un 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin sanığın suçu işlemediğine, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, yargılama aşamasında müdafii tayin edilmeyerek sanığın savunma hakkının kısıtlandığına, erteleme, paraya çevirme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi"nin kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 20/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.