MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
VEK.AV. ...

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile aralarında 01/12/2003 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, 2013 yılında ödenen kdv dahil kira bedelinin 4.321,16 TL +587,64 TL ortak gider olmak üzere toplam 4.908,80TL olduğunu, kira bedelinin emsallere göre düşük kaldığını belirterek 01/12/2014 tarihinden itibaren kira bedelinin kdv dahil 6.583,22 TL + 587,64 TL ortak gider toplamı 7.170,86TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, 01/12/2014 kira dönemi itibariyle aylık 5400TL ödediğini belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, dava konusu taşınmazın aylık kira bedelinin 01/12/2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kdv dahil 4.950TL, yakıt yönetim giderinin ise 587,64TL olarak tespitine karar verilmiş, hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17/04/2019 tarih, 2017/7201 Esas ve 2019/3463 Karar sayılı ilamı ile "... Davalı, 01/12/2014 tarihinden itibaren başlayan yeni kira döneminde aylık 5400TL ödediğini bildirmiştir. Mahkemece talep edilen dönemde, davalının kabul edip ödediği kira bedeli üzerinde durularak, istenen döneme ait ödenen kira bedeli tereddüte yer vermeyecek şekilde tespit edilmeli; hüküm altına alınacak kira bedelinin davalı kiracının kabul edip ödediği miktardan az olamayacağı da nazara alınarak kira bedelinin tesbitine karar verilmesi gerektiği " gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulü ile dava konusu taşınmazın 01/12/2014 tarihinden geçerli olmak üzere aylık kira bedelinin kdv dahil 4.812,04TL, yakıt yönetim giderinin ise 587,64TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) “Taraflardan yalnız birinin temyizi halinde, Yargıtay, hükmü temyiz edenin aleyhine bozamaz. (Aleyhe bozma yasağı). Bundan başka, taraflardan yalnız birinin hükmü temyiz etmesi halinde, Yargıtay"ın (temyiz eden tarafın lehine olarak) verdiği bozma kararına uyan yerel mahkeme de artık, temyiz eden tarafın, önceki (bozulan) karara oranla daha aleyhine olan bir hüküm veremez. Buna da ‘aleyhe hüküm verme yasağı’ denir. Taraflardan yalnız birinin temyizi üzerine verilen bozma kararına uyan mahkemenin temyiz eden tarafın, önceki (bozulan) karara oranla daha aleyhine olan bir hüküm vermemesi ilkesi, usule ilişkin kazanılmış hak müessesesi ile de yakından ilgilidir.” (Prof.Dr.Baki Kuru,Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, Cilt ;5, 2001, s; 4732 -4737)
Somut olayda; mahkemece verilen ilk kararda, aylık kira bedelinin 01/12/2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kdv dahil 4.950TL olduğunun tespitine karar verilmiş, anılan bu karar sadece davacı tarafından temyiz edilmiş ve yukarıda anılan nedenler ile bozulmuştur. Bozmaya uyulduktan ve bozma gerekleri yerine getirildikten sonra bu defa, aylık kira bedelinin 01/12/2014 tarihinden geçerli olmak üzere kdv dahil 4.812,04TL olarak tespitine karar verilmiştir. Oysa, önceki karar davalı tarafından temyiz edilmemiş olduğundan o kararda hükmedilen miktar, davacı yararına kazanılmış hak oluşturmuştur. O halde, mahkemenin davacı yararına kazanılmış hakkı ihlal ederek aleyhe hüküm verme yasağına aykırı olacak şekilde karar vermiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 30/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.