MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, fazla mesai, hafta tatili, izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, çalışması boyunca bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"inde bulunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı tarafından ıslaha karşı ileri sürülen zaman aşımı def"inin dikkate alınıp alınamayacağı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının 22.05.2014 harçlandırma tarihli ıslah dilekçesinin 03.06.2014 tarihinde davalıya tebliğ edildiği, davalı vekilinin de 04.06.2014 havale tarihli dilekçesi ile süresinde ıslaha karşı zamanaşımı def"inde bulunduğu anlaşılmaktadır. Islah tarihi itibari ile zamanaşımına uğrayan alacaklar bulunduğu anlaşıldığından; gerekirse bilirkişiden ek rapor aldırılarak, dava konusu alacaklar yönünden ıslah tarihinden geriye doğru beş yıllık süre için hesaplama yapılmalı ve dava dilekçesi ile talep edilip zamanaşımına uğramayan miktar da eklenerek sonuca gidilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-İşçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının kıdemine göre hak kazandığı dört yüz doksan dokuz gün izin süresinden, kullandığı belirtilen dörtyüz kırk dört günün düşülmesi ile bakiye elli beş gün üzerinden izin alacağı hesaplandığı anlaşılmaktadır. Davalı tarafından, davacının dört yüz elli dört gün izin kullandığı savunulmuş olup, bilirkişi raporu, davacının hangi tarihler arasında izin kullandığı ve hangi izin belgelerinin dikkate alındığı hususunda denetime elverişli değildir. Bu sebeple bilirkişiden, davacının kullandığı belirtilen dört yüz elli dört gün iznin hangi belgelere dayandırıldığı hususunda denetime elverişli ek rapor aldırılmalı ve davacını kaç gün izin kullandığı açık ve tereddüte yer vermeyecek şekilde belirlenerek sonuca gidilmelidir. Denetime elverişsiz bilirkişi raporu ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.