MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 18/11/2013 tarih ve 2012/63-2013/255 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davalılar vekilleri tarafından istenilmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının, müvekkilinin “ROMAN” asıl unsurlu markaları ile 556 Sayılı KHK’nın 8/1, 8/3, 8/4 ve 8/4 maddelerinde tanımlanan haliyle, iltibas oluşturacak nitelikte “ROMANO BOTTA DISCOUNT CENTER” unsarlu 2010/12719 sayılı marka başvurusunda bulunduğunu, müvekkilinin Kuruma yaptığı itirazın nihai olarak 2011-M-4557 sayılı YİDK kararı ile reddedildiğini, başvurunun mesnet müvekkili markaları ile iltibas oluşturacak nitelikte olduğu gerekçesiyle anılan YİDK kararının iptalini, marka başvurusunun reddini, tescil edilmiş olması halinde sicilden terkinini istemiştir.
Davalı şirket vekili, uzun yıllardır bu isimle faaliyet gösterdiklerini, 200056 sayılı markaları gereği müktesep hakları olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Kurum vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosa kapsamına göre, davalı marka başvurusu ile davacıya ait 2009/69770 Sayılı marka arasında KHK 8/1 maddesinde tanımlı haliyle iltibas riski bulunduğu, davalının 2003/07870 sayılı markası nedeniyle 18.1, 18.2, 18.3, 18.4, 25.1, 25.2, 35.6 emtia ve hizmet sınıfları için müktesep hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile YİDK kararının 35.1,2,3,4 ve 5. alt sınıfları bakımından iptaline, anılan sınıflar bakımından davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı davalı Kurum ve şirket vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 12/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.