Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3920 Esas 2020/143 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3920
Karar No: 2020/143
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3920 Esas 2020/143 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık ilaç kullanımı için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiş ve cezası 10 ay hapis ve tedavi/denetimli serbestlik tedbiri olarak verilmiştir. Ancak tedavi/denetimli serbestlik tedbiri gereği uygun davranılmaması nedeniyle cezanın infazı aşamasında hükümde yeni yapılan değişikliklere uyulmamıştır. Bu nedenle dosya, 5271 sayılı CMK’nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmiştir. Kararda, TCK'nın 191/1-2 ve 62, 191/7 ve 85, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK ve 5560 sayılı Yasa bahsedilmektedir.

10. Ceza Dairesi 2019/3920 E. , 2020/143 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY 35. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : a) Mahkûmiyet b) Hükmolunan cezanın aynen infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesince 2010/1557 esas, 2010/1780 karar sayılı ve 01.12.2010 tarihli karar ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın sanık lehine 09.12.2010 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 08.04.2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 14.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.