Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Van 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2014
NUMARASI : 2011/207-2014/207

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ücret ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının Ö. A. Hastanesi"nde 03.06.2010 tarihinden Temmuz 2011 ayı sonuna kadar acil servis doktoru olarak çalıştığını, davalı hastane bünyesinde fiili olarak bir yıllık çalışma süresini 03.06.2011 tarihinde tamamladığını, 1 yıllık sürenin tamamlanması ile birlikte yıllık izin hakkının kullandırılmasını ve kanun gereği yıllık ücretli izin alacağı ile birlikte diğer işçinin haklarının ödenmesini talep ettiğini ancak bu talebine karşılık verilmeyip talebinin kayda alınmadığını, aylık net 7.000,00 TL maaş aldığını, son aya ait 7.000,00 TL ücretinin ödenmediğini, nöbet usulu ve iki gün ara ile yirmidört saat üzerinden hastane acil servisinde çalıştığını, her ay on nöbet tuttuğunu, aylık çalışma süresinin ikiyüzkırk saat olduğunu, her ay altmış saat fazla çalıştırıldığını, 2011 yılı içinde iki ay boyunca onbeşer gün nöbet tuttuğunu, aylık çalışma süresinin üçyüzaltmış saate denk geldiğini, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedip müvekkili zor durumda bırakan davacının talep ettiği tazminatlara hak kazanmadığını, davacının hastanede sürekli iş gören bir doktor olmadığını, pratisyen hekim olarak çalışan davacının üç günde bir olmak üzere acil ve icap doktorluğu yaptığını, büyük önem arzeden görevi sebebiyle izne ayrılmak isteyen doktorun en az bir ay önceden izne çıkacağını hastane yönetimine bildirmesinin işyeri kuralı ve iş ahlakı gereği olduğunu, davacının aniden izne ayrılacağını hastane yönetimine bildirmeden işe gelmediğini, bu nedenle bir dizi tutanak tutulduğunu, taraflar arasında yapılan iş sözleşmesinin 11.maddesine göre 3 maaş tutarında cezai şart ile borçlu olduğunu, davacının talep ettiği fazla mesai ücretinin fazlası ile ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Davacı fazla mesai alacağının ödenmediğini beyan etmiştir. Dosyada bulunan imzasız ücret bordralarında fazla mesai alacaklarının tahakkuk ettiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar mahkemece sunulan ücret bordrolarına davacı tarafın itiraz etmediği ve tanık dinletmemesine göre ücret bordralarında belirtilen süreden daha fazla çalıştığının ispat edilemediği gerekçesi ile fazla mesai alacağının reddine karar verilmiş ise de, davacı tarafın duruşmadaki beyanında sunulan belgelerde aleyhe olan hususları kabul etmediklerini belirttiği anlaşılmaktadır. Davacının imzasız ücret bordraları incelendiğinde iş sözleşmesinde belirtilen ücretten farklı ücret miktarlarının belirtildiği ve buna göre fazla mesai alacaklarının tahakkuk ettirildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının fazla mesai alacağının iş sözleşmesinde belirtilen ücretlere göre bordrolarda belirtilen fazla mesai saatleri dikkate alınarak fark fazla mesai alacağının hesaplanması gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 02.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.