İzmir Ceza Kararları - Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28120 Esas 2020/947 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28120
Karar No: 2020/947
Karar Tarihi: 15.01.2020

Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28120 Esas 2020/947 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusunda yaralama suçuyla ilgili hüküm temyiz edilemez bulunmuştur. Tehdit suçuyla ilgili temyiz isteği reddedilmediğinden işin esasına geçilmiştir. Tutanağa, belgelere ve gerekçeye dayanarak, sanığın yaralama suçuyla birlikte tehdit suçunu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, kararda çelişkiye sebep olacak noktalar bulunmuştur. Sanığın lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesi karşısında, TCK'nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Sanığın sabıkasındaki bir ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile ilgili olması nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması da değerlendirilmemiştir. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı da dikkate alındığında, karar bozulmuştur. Sanık hakkında verilen hapis cezası ve güvenlik tedbirleri hükümleri tekrar değerlendirilecektir.
Kanun Maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK madde 317 ve madde 318
- 5320 sayılı Kanun madde 8/1
- TCK madde 86/3, madde 53, madde 50 ve madde 51
- CMK madde 231/8 ve 6545 sayılı Yasa madde 72

4. Ceza Dairesi 2015/28120 E. , 2020/947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık hakkında kurulan hükümlerin niteliği itibariyle 1412 sayılı CMUK’nun 318. maddesi gereğince sanığın duruşmalı inceleme istemi reddedilerek dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyizde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın, tehdit suçunu uzlaşma kapsamında olmayan TCK"nın 86/3. maddesinde düzenlenen yaralama suçuyla birlikte işlediği belirlenerek yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a-Sanık hakkında sonuç olarak hapis cezası verilmesi ve TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen güvenlik tedbirlerine hükmedilmesine rağmen, hüküm fıkrasının alt bölümlerinde "" sanık hakkında adli para cezasına karar verildiği ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanamayacağından"" söz edilerek hükümde çelişkiye yol açılması,
b-Sanığın lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesi karşısında, TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
c-Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, diğer koşullar değerlendirilmeden, "denetim süresinde suç işlediği kabulü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yer olmadığı" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
d-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.