Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 17.008,77 TL maddi, 23.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 12.09.2008 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacının ilk göz altında ve tutuklu kaldığı 12.09.2008-11.02.2010 tarihleri için net asgari ücret üzerinden hesaplanan 9.056,46 TL maddi tazminatın tutuklama tarihi olan 16.09.2008 tarihinden, ikinci tutuklu kaldığı 15.06.2010-12.05.2011 tarihleri için hesaplanan 6.646,69 TL maddi tazminatın ikinci tutuklama tarihi olan 15.06.2010 tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmedilmesi gerekirken, hatalı rapora dayanılarak 17.008,77 TL maddi tazminatın gözaltı tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmedilerek davacı lehine fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Manevi tazminat miktarının davacının tutuklu kaldığı dönemler için ayrı ayrı belirlenip talep gibi tutuklama tarihlerine göre faiz belirlenmesi gerekirken gözaltı tarihinden faiz işletilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.