İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6502 Esas 2019/13245 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6502
Karar No: 2019/13245
Karar Tarihi: 19.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6502 Esas 2019/13245 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, uzlaşmaya tabi olan suçun soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmanın kabul edilip edilmediğinin sorulmaması nedeniyle, taraflar arasında uzlaştırma girişiminin yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 86/2, 53. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 253 ve 254. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/6502 E. , 2019/13245 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı CMK"nin 6763 sayılı Kanun ile değişik 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
2) Kabule göre, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.