Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Van 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2011/304-2014/82

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin, hafta tatili ile aylık çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı S.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ve iki aylık ücret alacaklarının faizleriyle birlikte davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, dosya içeriği ve bilirkişi raporuna göre,davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, kanuni süresi içinde, davalı bakanlık tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle emsal dosyalarda fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti, tanıkların işveren ile husumetli olmaları sebebiyle reddedilmiş ise de bu dosyada dinlenen üç tanıktan sadece bir tanesinin işverenle husumeti bulunduğunun anlaşılmasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davalı S.. B..nın harç giderlerinden sorumlu tutulmasının doğru olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
492 sayılı Harçlar Kanun"un 13/j. bendinde Genel bütçeye dahil idarelerin yargı harçlarından muaf olacağı düzenlenmiştir.
Mahkemece, davalı S.. B..nın harçtan muaf olduğu gözetilmeden, başvurma ve peşin harçtan sorumlu tutulması hatalıdır.
Ayrıca, davacı tarafından yatırılan peşin harçlardan davacıya iadesine karar verilen kısmın, yargılama giderleri içinde tekrar sayılarak, mükerer ödemeye sebep olacak şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hüküm fıkrasının 8. bendinin silinerek yerine, "8-Alınması gereken ve davacı tarafından ödenen harç gideri 272,14 TL ile, tebligat gideri/posta gideri/tanık ücreti/bilirkişi gideri 528,00 TL olmak üzere toplam 800,14 TL yargılama giderinin davanın kabul ( % 52 ) ve red ( % 48 ) oranları gözetilip 416,07 TL’nın, davalı bakanlık harçtan muaf olduğundan harç gideri 272,14 TL"nın davalı şirketten, kalan 143,93 TL"nın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, kalan tutarın davacı üzerinde bırakılmasına," rakam ve sözcüklerin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 03.12.2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Dosya kapsamına göre, fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları, davacının iş yerindeki çalışma düzeni ve saatlerine dair belge bulunmadığından, dinlenen davacı tanıklarının beyanlarına göre hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Davacı iddialarını destekleyen tanıkların bir kısmının aynı işveren aleyhine ve aynı çalışma sürelerine dayalı alacak talebi ile dava açtıkları görülmekte olup, tanıklıklarının kendi lehlerine sonuç doğurması kaçınılmazdır. Dairemiz birbirlerine tanıklık yapan kişilerin menfaat ortaklığı bulunduğunun belirlenmesi halinde, sadece bu beyanlara itibar edilmeyeceğini ve tanık beyanlarının başka delillerle desteklenmesi gerektiğini kabul etmektedir. Çalışılan iş yeri de kamu iş yeri olup, çalışmaların kayıtlı yapıldığının kabulü esastır. Davacının çalıştığı hastane iş yerinde tam gün hizmet sunumu olup, hizmetin devamlılığı nöbet usulü ve acil servis hizmetleri ile tamamlandığının bilinmesine göre normal çalışma biçiminin fazla çalışmaya yol açtığının mevcut delillerle ispatlanamadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, dosyadaki sair delillerin bu iddiaları hesaplanabilir verilerle ortaya koyduğu söylenemeyeceğinden, mahkemece ispatlanamayan fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının kabulüne karar verilmesi hatalıdır. Kararın bu yönden bozulması düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum. 03.12.2015