MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ... "a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı başvurulacak kanun yolu 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin “itiraz” olduğu belirtilmekle, CMK"nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin temyiz talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında müşteki ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 02.02.2016 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddine ve redde ilişkin ek kararın istem gibi ONANMASINA,
3)Sanık ... hakkında katılan ... ’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
4) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Müşteki hakkında düzenlenen Ünye Devlet Hastanesinin 07.04.2013 tarihli raporunda müştekinin yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olup olmadığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceğinin belirtilmemesi karşısında, müştekinin yaralanmasına ilişkin tüm tedavi evrakları, raporları, film ve grafilerinin temin edilip en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, yaralanmasının niteliği hususunda ayrıntılı raporu aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken yetersiz rapora dayanılarak eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) İki tarafın da olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, tarafsız tanığın bulunmadığı ve sanığın da yaralandığına dair adli raporunun bulunduğu olayda, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranda uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
c) Sanığın tekerrüre esas alınan Erbaa Sulh Ceza Mahkemesinin 01.11.2012 tarihli ve 2012/258 Esas-2012/609 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-a, 62, 52. maddelerine istinaden doğrudan hükmedilen 3.000 TL adli para cezasına dair mahkumiyetinin 1412 sayılı CMUK"un 305/1.1 maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilam olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilip tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kabule göre de;
d) Müşteki sanık ..."ın katılan sanık ..."ya yönelik takibi şikayete bağlı olan kasten yaralama suçu nedeniyle ..."nun, ... hakkındaki vaki şikayetinden vazgeçmiş olması ve ..."ın, ..."nun kendisinden şikayetçi olmazsa kendisinin de şikayetçi olmayacağına dair şarta bağlı beyanı karşısında, müşteki ..."ın şikayetinin devam edip etmediğinin açıklığa kavuşturularak sonucuna göre düşme hükmü verilip verilmeyeceği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 19.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.