Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 1,17 promil alkollü vaziyette araç kullanırken, tam kusurlu olarak sebebiyet verdiği kaza neticesinde mağdurlardan Semra"nın vücudunda 5. dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, belirtildiği şekilde işlendiği anlaşılan suçun TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca şikayet şartı aranmaksızın kovuşturulması gerektiği anlaşılmakla, tebliğnamede mağdurların sanıktan şikayetçi olmaması nedeniyle sanığın TCK"nın 179/3. maddesinde tanımlı trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiği belirtilerek bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Olay günü saat 19:30 sularında, sanığın 1,17 promil alkollü vaziyette kullanmış olduğu otomobille bölünmüş, iki şeritli, tek yönlü, asfalt kaplama, düz ve buzlu yolda seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek orta refüj uzerinde bulunan bir ağaca çarpması neticesinde kendisi ile aynı araçta bulunan mağdur ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, mağdur ..."nın ise 5. dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; kaza nedeniyle yaralanan mağdurların her ikisinin de sanıktan şikayetçi olmadıkları, bununla beraber TCK"nın 89/5. maddesi göz önünde bulundurularak sanığın vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdigi mağdur ... Genç"e yönelik eylemi dolayısıyla TCK"nın 89/1, 22/3 ve 89/2-b. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde aynı Kanunun 89/4 ve 22/3. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.