MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatları, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalının haklı bir sebep olmadığı halde, müvekkilinden istifa dilekçesi istediğini, müvekkilinin kabul etmemesi üzerine davacıyı kovarak işten çıkardığını iddia ederek kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, devamsızlık nedeniyle iş sözleşmesine son verildiğini savunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacı tarafından davalıya gönderilen noter ihtarnamesinde belirtilen alacak kalemlerinin davalı tarafından ödenmesi kabul edilmeyerek iş sözleşmesinin davalı tarafça haksız olarak feshedildiği kabul edilerek isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatili alacağı bulunup bulunmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belgeyle bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Somut olayda, fazla mesai konusunda 2011-2012 yıllarında, yaz aylarında müşteri yoğunluğunun bulunduğu, kış aylarında ise davacının sadece otel personeli için yemek yaptığı tanık beyanlarından ve dosya kapsamından anlaşılmıştır. Bu nedenle 2011-2012 yılları bakımından sadece yaz dönemi için fazla mesai hesaplanması gerekir iken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. Yaz aylarında da fazla mesai tüm yılların yazları için 08.00-21.00 saatleri arasında çalışıldığı kabul edilerek hüküm altına alınmalıdır.
Hafta tatili konusunda da davacının kış aylarında haftanın herhangi bir günü hafta tatili kullanıp kullanmadığı, yine kış aylarına özgü olarak yardımcısı ile dönüşümlü olarak hafta tatillerini kullanıp kullanmadığı, tanıklardan yeniden sorularak hafta tatili alacağının bu çerçevede yeniden değerlendirilmesi gerekir. Eksik inceleme ile karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.