MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, hafta tatili, yıllık ücret, fazla mesai, harcırah alacağı, çocuk yardımı, sosyal haklar, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 19.08.2008-17.05.2012 tarihleri arası davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı ve geçerli sebep olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili, harcırah, çocuk yardımı ve sosyal alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine haklı sebeple feshedildiğini, fazla mesai yaptığı zamanlarda ilgili aya ait fazla çalışma ücretinin banka hesabına yatırıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Somut olayda davacı, haftanın yedi günü, günde onyedi saat süre ile çalıştığını ileri sürerek kullandığı araçta bulunan “araç takip sistemi” kayıtlarını delil olarak göstermiş, davalı ise davacının fazla mesai ücretlerinin ödendiğini savunmuştur. Mahkemece davacının ücret bordrolarında fazla mesai tahakkuku bulunduğu ve ücretlerin banka kanalı ile ödendiği gerekçe gösterilerek davacının fazla mesai ücreti talebi reddedilmiştir.
Mahkemece imzasız ücret bordroları gerekçe gösterilerek dava konusu fazla mesai alacağının reddi hatalı olmuştur. Fazla mesai tahakkuku bulunan ücret bordrolarında davacının imzasının bulunmadığı gibi davacıya yapılan ücret ödemelerine ilişkin banka kayıtları da dosyada mevcut değildir. Yine davacının fazla mesaisine delil olarak gösterdiği, davalı şirket araçlarında bulunan “araç takip sistemi” kayıtları değerlendirilmemiştir. Bu nedenle mahkemece öncelikle davacının fazla mesaisinin ispatı için delil olarak bildirdiği “araç takip sistemi” kayıtlarının dava dışı şirketten temin edilmeli, davacının ücret ödemelerine ilişkin banka kayıtları dosyaya kazandırılmalı, söz konusu kayıtlar ve tanık beyanlarına göre belirlenecek çalışma düzenine göre davacının fazla mesaisi hesaplanarak banka kayıtları ile yapılan ödemeler mahsup edildikten sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile fazla mesai alacağının reddi isabetli olmamıştır.
3-Mahkemece tanık beyanlarına göre davacının çalıştığı süre boyunca sürekli olarak hafta tatili çalışması yaptığı kabul edilmiş, 2010 yılı Haziran ayı sonrası dönem, ücret bordrolarında hafta tatili ücreti tahakkuk ettirilerek ödendiği gerekçesi ile dışlanmak suretiyle hafta tatili ücretine hükmedilmiştir.
Hafta tatili çalışması hususunda beyanları esas alınan davacı taraf tanıklarının işyerinde haftanın yedi günü çalışma yapıldığına dair beyanda bulunmadıkları, davalı taraf tanıkların ise işyerinde haftanın altı günü çalışma yapıldığını ifade ettikleri anlaşılmış olup taraf tanık anlatımları, yapılan işin niteliği, davacının görevi ve dosya kapsamı dikkate alındığında davacının çalıştığı süre boyunca hafta tatili yaptığı kabulü hatalı olmuştur. Bu nedenle mahkemece öncelikle hafta tatili çalışmasının ispatı hususunda delil olarak bildirilen “araç takip sistemi” kayıtları dava dışı şirketten temin edilmeli, bu kayıtlara göre davacının haftanın yedi günü çalışıp çalışmadığı belirlenerek, haftanın yedi günü çalışmadığı anlaşıldığı takdirde hafta tatili alacağının reddine hükmedilmelidir.
Kabule göre de ücret bordrolarında davacıya aylık ücretinin dışında ücret tahakkuk ettirilmediği halde hafta tatili ücreti ödendiğine ilişkin değerlendirme isabetli olmamıştır.
4-Davacının kullandırılmadığı tespit edilen toplam sekiz gün yıllık ücretli izin hakkının mahkemece kabul edilen aylık ücret dikkate alınmaksızın bordrolarda gösterilen ücrete göre hesaplanması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.