MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 09/10/2017 tarih ve 2016/112 E. - 2017/340 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 13/09/2018 tarih ve 2018/211 E. - 2018/881 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacı şirketlerin süt ve süt ürünleri, sebze ve meyve suları, bunların konsantreleri, meşrubatlar, su ürünleri üretimi ve satışı ile iştigal ettiklerini, davacı şirketlerin "PINAR” asıl unsurlu tanınmış markaları bulunduğunu, davalı şirketin 2014/50384 sayılı "GÜZELPINAR" ibaresinin marka olarak tescili için yaptığı başvuruya davacılar tarafından yapılan itirazların nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, oysa ki başvuru ile davacılar markaları arasında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu, başvurunun tescili halinde davacılar markalarının tanınmışlıklarından haksız yarar sağlayacağı gibi itibarına ve ayırt edici karakterlerine zarar vereceğini, davalı başvurusunun kötü niyetli olduğunu, "PINAR" ibaresinin aynı zamanda davacı şirketlerin ticaret unvanlarının çekirdek unsurunu oluşturduğunu ileri sürerek TPMK YİDK"in 2016-M-838 sayılı kararının iptaline, davalı başvurusunun tescili halinde hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Davalı şirket vekili, davalı şirketin 1986 yılından itibaren faaliyette bulunduğunu ve başvuru konusu ibareyi de bu faaliyetleri sırasında kullandığını, bu sürede markalar arasında herhangi bir iltibasın doğmadığını, kesinleşmiş mahkeme kararlarının da davalı lehine olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas bulunduğu, iltibas koşulları oluştuğundan davacı markasının tanınmışlık, davalı marka başvurusunun kötü niyetli yapıldığı iddialarının değerlendirilmesinin sonuca etkili bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 2016-M-838 sayılı YİDK kararının iptaline, dava konusu 2014/50384 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.