MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 17/10/2017 tarih ve 2014/593 E.- 2017/364 K. sayılı kararın asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 11/10/2018 tarih ve 2018/327 E- 2018/1028 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl davada, davalının, müvekkiline ait 2009/07963 numaralı Faydalı Model konusu olan çatılarda kullanılmak üzere gizli olarak açılır kapanır özellikte olan çatı çıkış kapakları buluşunu taklit ederek ürettiğini, tecavüz yoluyla üretilen iş bu ürünü satışa çıkarttığını ileri sürerek şimdilik 20.000.- TL tazminatın 23/11/2009 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, birleşen davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili asıl davada, müvekkilinin çatı kapağı konusunda 2011/00140 numaralı tasarım tescil belgesine sahip olduğunu, davacı tarafından müvekkiline ait belgenin hükümsüzlüğü iddiasıyla Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2012/44 E. sayılı dosyasında dava açıldığını, mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın henüz kesinleşmediğini, bu karar kesinleşmeden açılan işbu davanın dinlenmesinin mümkün olmadığını, müvekkili tarafından üretilen kapakların Konya’da bulunan Başarı firmasına ait olup davacının ürünüyle bir ilgisinin bulunmadığını, davacının da bu kapakları birebir kopyalamak suretiyle imal ettiğini, piyasada bu tür çatı kapağı üretimi yapan bir çok yerli ve yabancı firma ve birden fazla ürün çeşidinin buluduğunu, talep edilen tazminatın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiş birleşen davada; davalı adına tescilli 2009/7963 sayılı faydalı model belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; birleşen davanın davalısı ..."e ait faydalı model belgesinin yenilik unsurunu taşımaması nedeniyle hükümsüzlük şartlarının oluştuğu, hükümsüzlük kararının geriye etkili olması nedeni ile asıl davada davacının herhangi bir talep hakkının bulunmadığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne, davalı ..."e ait 2009/07963 tescil numaralı faydalı model belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davacı-birleşen davada davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı-birleşen davada davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 52,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl davada davacı-birleşen davada davalıdan alınmasına, 13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.