22. Hukuk Dairesi 2014/21147 E. , 2015/34153 K.
"İçtihat Metni"
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 31/03/2014
NUMARASI : 2011/1073-2014/323
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 13.07.2007 tarihinden itibaren P. A.Ş."de sondaj işçisi olarak çalışmaya başladığını, iş yerinin sondaj bölümlerinin V. Şirketi"ne devredildiğini, 01.01.2011 tarihi itibariyle davacının sigortasının bu şirkette gösterilmeye başlandığını, işçilik haklarının ödenmemesi sebebiyle 03.08.2011 tarihinde iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini, iki vardiya olarak fazla mesai ile çalıştığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde tatil kullanılmadığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacağının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davacı Cevabının Özeti.
Davalılar vekili 03.07.2010 tarihinde şirketin Z. P. A.Ş."den devralındığını, devir öncesi müvekkili şirketin sorumluluğunun bulunmadığını, davacı feshinin haklı sebebe dayanmadığını, işyerinde yirmi gün çalışma on gün dinlenme olduğunu, yirmi günlük çalışma süresinin dokuz saat veya altında olduğunu, fazla mesai yapılması, ulusal bayram ve genel tatili günlerinde çalışma olması halinde ücretlerin ödendiğini, hafta tatili talebinin yerinde olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının hafta tatili alacağının bulunup bulunmadığı, ücret bordrolarından tahakkuk eden fazla mesai alacağının dışlanıp dışlanmadığı ve hangi oranda takdiri indirim yapılması gerektiği noktalarındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili alacağı bakımından davacının ayda yirmi gün çalıştığının sabit olduğunu, buna göre çalışma döneminin 2/3 ünde hafta tatillerinde çalıştığını belirterek hesaplama yapılmıştır. Bu çalışma sisteminde yirmi gün çalışmadan sonraki 21. gün tatile denk gelmektedir. Bu durum 3. hafta çalışmasından hafta tatili alacağının doğmayacağını göstermektedir. Davacının bu çalışma düzeninde ayda iki hafta tatilinde çalıştığının kabulü ile hafta tatili alacağının hesaplanması gereklidir.
3-Fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin tanık ifadelerine göre belirlenmesi ve miktarın yüksek çıkması halinde işçinin çalışma süresi içerisinde hastalık izin mazeret gibi sebeplerle fazla çalışma yapmadığı günler bulunduğu kabul edilerek Dairemizce takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir.
Somut olayda, davalı iş yerinde sondaj işçisi olarak çalışan davacının, hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarından %10 takdiri indirim yapılması isabetli olmamıştır. Davacının yaptığı işin niteliği dikkate alınarak, işçinin hasta ve mazeretli olabileceği günler için mahkemece %30"dan az olmamak şartıyla fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarından takdiri indirime gidilmesi uygun olacağından, hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 10.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.