MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Davacılar ... ve ... vekilleri Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... Sanayi ve Ticaret AŞ aleyhine 26/05/015 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalı şirket vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildi. Dosya eksiklik talebi üzerine ceza dosyasının UYAP üzerinden gönderildiği anlaşıldı. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan davalı şirketin tüm temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, 25/08/2013 günü davalı şirkete ait olan ve diğer davalının yönetimindeki aracın, aynı istikamette ancak bankette park halinde bulunan kamyonete arkadan çarpması sonucu kamyonette bulunan müvekkillerinden ...’in ağır şekilde yaralanarak hayati tehlike geçirdiğini, uzun süre tedavi gören müvekkilinde kalıcı sakatlık meydana geldiğini, diğer davacı ...’ın ise kazadan sonra kızının bakımını üstlendiğini, kızının durumundan dolayı ruhen sarsılarak manevi zarara uğradığını, ceza mahkemesindeki yargılamada davalı sürücünün kazada asli kusurlu bulunduğunu belirterek, maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekilleri, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, gerek ceza davasında Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesinden alınan 25/02/2015 tarihli ve gerekse yargılama sırasında bilirkişi heyetinden alınan 31/12/2015 tarihli kusur raporları uyarınca davalı sürücünün meydana gelen kazada tam kusurlu olduğunun anlaşıldığı, davalı sürücünün kazadaki tam ve ağır kusuru, olayın meydana geliş şekli, ceza dosyasındaki tespitler, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, davacıların kaza nedeniyle yaşamış oldukları ve halen devam eden zor ve sıkıntılı süreç dikkate alınarak manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle, davacıların manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 6098 sayılı TBK’nun 56. maddesi hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda; olay tarihi, olayın gelişim şekli, davacının ...’in yaralanma derecesi ve meydana gelen kazada yolcu olup bir kusurunun bulunmaması, davalı sürücünün kusur durumu ve yukarıdaki ilkeler göz önüne alındığında; davacılar yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarları azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davalı şirketin temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.