MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I) Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçları ile sanık ... hakkında kamu malına zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen gerekçeli kararın tebliğ edildiği tarihte, sanık ...’ı...Devlet Hastanesi’nde yatılı tedavi gördüğünün anlaşılması karşısında, temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanıkların mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında sanık ...’ın mükerrirliğine esas alınan ilamın gösterilmemesi bozma sebebi olarak kabul edilmemiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında kamu malına zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerde ""suçun işlenmesindeki özellikler, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, sanığın kastının yoğunluğu gözetilerek"" şeklindeki gerekçeyle alt sınırdan ceza tayin edilmesine rağmen, görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde aynı gerekçeyle teşdiden ceza verilmek suretiyle hükümlerde çelişki yaratılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.