MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait şirketin... tesislerinde 07.02.2007-03.05.2012 tarihleri arasında ilk üç yıl temizlik görevlisi son iki yıl ise teknik personel olarak çalıştığını, müvekkilinin emeklilik nedeniyle işten ayrılmasına rağmen kıdem tazminatının ödenmediğini, müvekkilinin ilk üç yıl 08.00-22.00 arası çalıştığını, bir gün mesai yapıp bir gün dinlendiğini, son iki yıl ise haftada 6 gün 08.00-17.00 arası çalışmasına rağmen fazla mesai ücretinin ödenmediğini, müvekkilinin dini bayramların arefe gününde çalıştığını, ayrıca bayramlarda en az bir gün de nöbetçi kaldığını, resmi bayramların tamamında çalıştığını, bu çalışmaların karşılığı olan ücretin de ödenmediğini, son maaşının net 1.450,00 TL olduğunu, çalıştığı süre boyunca toplam 14 gün izin kullandığını, kullanmadığı yıllık izinlerinin ücretinin de ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, husumet bakımından davanın diğer yüklenici firmalara yöneltilmesi gerektiğini, T.C. İstanbul Büyükşehir Belediyesi"nin bir iştiraki olan müvekkili şirketin İstanbul genelinde 34 spor tesisi işleten ve yılda yaklaşık 5 milyon kişiye hizmet sunan bir şirket olduğunu, müvekkili şirketin 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ve ilgili mevzuat çerçevesinde ve yıllık planlama dahilinde asli işi olmayan temizlik, güvenlik gibi ihtiyaç duyduğu hizmetleri ihale yoluyla temin ettiğini, davacının ihale sözleşmeleri kapsamında yüklenici firmalar bünyesinde kesintili olarak çalıştığını, kabul anlamına gelmemekle birlikte davacı lehine herhangi bir işçilik alacağına hükmedilmesi halinde muhatabın yüklenici firmalar olduğunu, bu nedenle müvekkili şirket bakımından davanın bu sebeple reddi gerektiğini, dava tarihinin 03.02.2014 olduğunu ve 4857 sayılı Yasanın 32. maddesi uyarınca bu tarihten geriye dönük 5 yıldan önceki ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının müvekkili şirket çalışanı olmadığı için hangi sebeple işten ayrıldığı bilgisine sahip olmadıklarını, bu nedenle davacının iş akdini sona erdiren nedenin davacının son işvereni olan ... Grup Temizlik İnşaat Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi"nden talep edilmesi gerektiğini, davacının maaşına yansıtılmayan fazla mesai alacağının olmadığını, fazla mesai yapsa dahi bunun serbest zaman olarak kullandırıldığını, puantaj kayıtları, imza föyleri ve ücret bordrolarından anlaşılacağı üzere davacının resmi, dini tatillerde çalışma yapması halinde bunun maaşına yansıtıldığını veya serbest zaman olarak kullandırıldığını, hafta tatillerinin ve yıllık izinlerinin de kullandırıldığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki bilgi ve belgelere, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı vekilinin cevap dilekçesinin süresinde olmadığının, 13.01.2016 tarihli bilirkişi raporuna itiraz dilekçesi içeriğinde yaptığı ıslaha karşı zamanaşımı def"inin ıslah dilekçesinin 24.12.2015 tarihinde tebliğ edilmesi karşısında süresinde olmadığının ancak rapora itiraz açısından dilekçe süresinde olmakla birlikte dosya kapsamı nazara alındığında itirazlarının yerinde olmadığının anlaşılmasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ulusal bayram genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde 200,00 TL ulusal bayram genel tatil ücreti talep etmiş, 22.12.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 140,00 TL artırarak 340,00 TL"ye çıkarmıştır.
Mahkemece, davacının net 560,57 TL ulusal bayram genel tatil ücretine hak kazandığı kabul edilmiştir.
Dolayısıyla HMK’nın 26. maddesine aykırı şekilde talep aşılarak net 560,57 TL ulusal bayram genel tatil ücretine karar verilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 16/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.