MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

A)Davacı İstemi:
Dava, davacının, davalı işyerinde geçirdiği iş kazası sonucu %100 maluliyeti nedeni ile bakıma muhtaç hale geldiğinin tespiti istemine ilişkindir.
B)Davalı Cevabı:
Davalı Kurum vekili cevap dilekçesinde özetle; Kurumlarınca düzenlenen YSK raporu ve 5510 sayılı kanunu ve çalışma gücü ve meslekte kazanma gücü kaybı oranı tespit işlemleri yönetmeliğine göre düzenlendiğini, YSK raporunun usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C)İlk Derece Mahkemesi Gerekçesi ve Kararı:
İlk derece Mahkemesince "Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu Başkanlığının 29/09/2014 tarihli raporu ile meslekte kazanma gücü kaybı oranı tespit işlemleri yönetmeliği hükümlerine göre başka birinin sürekli yardımına muhtaç durumda olmadığına oy birliği ile karar verildiği, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulunun 05/05/2016 tarihli raporunda, meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağı, aynı tüzük kapsamında bir başkasının sürekli yardımına muhtaç durumda olmadığına oy birliği ile karar verildiği gerekçesiyle" davanın reddine karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu;
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle;
Yüksek Sağlık Kurulu’nun 09/12/2015 tarihli kararında müvekkilinin “başka birinin bakımına muhtaç durumda olduğuna” karar verildiği, Adli Tıp Kurumu raporunun çelişkiyi ortadan kaldırmadığı, Üniversitelerdeki ana bilim dalı başkanlıklarından rapor alınması gerektiği", gerekçesi ile, yerel mahkeme kararının kaldırılarak, davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
D)Bölge Adliye Mahkemesi Gerekçesi ve Kararı:
Bölge Adliye Mahkemesince “... somut olayda, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı Ankara Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü Kocatepe Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezi"nin 01/02/2013 tarihli, 602220 sayılı kararında; Sigortalı hakkında daha önce tespit edilen %100 MKGKO da bir değişikliğin olmadığı, yardıma muhtaç olmadığı, kontrol muayenesi gerekmediği tespitinde bulunduğu, Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu"nun 29/09/2014 tarihli, 11936 karar nolu mütalaasında; başka birinin sürekli yardımına muhtaç durumda olmadığı tespitinde bulunduğu, Adli Tıp Kurumu Genel Kurul İnceleme Komisyonu"nun 30/04/2015 tarih, 758 sayılı tutanağında; SGK ile Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu mütalaalarının aynı yönde olduğu, aralarında çelişki olmadığı, yeniden değerlendirme hususunda gerekçe bildirilmediği, 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu Mütalaasının kişinin Kurulda yapılmış olan muayenesi sonucunda tespit edilen arızalarının Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği Çerçevesinde değerlendirilmesi ile düzenlenmiş olduğu, Adli Tıp Kurumu Kanunu 15. maddesi kapsamında değerlendirilecek bir hususun olmadığı Yukarıda bahsedilen nedenlerle dosyanın Adli Tıp Kurumu Genel Kurulunda herhangi bir işleme tabi tutulmaksızın iadesinin uygun olacağına karar verildiğinin bildirildiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu"nun 09/12/2015 tarih, 92/13624 sayılı kararında; 16/12/2011 tarihli toplantısında sigortalının 14/05/2009 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle maluliyet oranının, %100 (yüz) olduğuna, başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olmadığına, kontrol muayenesi gerekmediğine...) 94/7054 sayı ile karar verildiği, sigortalının 14/05/2009 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazasına bağlı maluliyet oranının, Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit işlemleri Yönetmeliği çerçevesinde %100 (yüz) olduğuna, anılan yönetmeliğin 15inci maddesi 1-a fıkrasına göre başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olduğuna, kontrol muayenesi gerekmediğine oy birliği ile karar verildi.” kaydı bulunduğu, son olarak Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması üzerine 30/09/2015 tarihli SGK kararı ile Adli Tıp Kurumu ihtisas kurulu kararı arasında çelişki olmadığı yönünde 05/05/2016 tarih 899 sayılı karar gereğince Adli Tıp Kurumu Genel Kurulunca E cetveline göre %100(yüzde) oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağı, aynı tüzük kapsamında bir başkasının sürekli yardımına muhtaç durumda olmadığı kararı verildiği,
Yüksek Sağlık Kurulunun 09/12/2015 tarihli kararına kadar, prosedür kapsamında alınan SGK raporu ve daha önce 2011 yılında alındığı anlaşılan YSK raporunda da bakıma muhtaç olmadığının belirtildiği, bununla birlikte YSK nın 2015 yılında düzenlediği raporunda bakıma muhtaç olmadığı belirtilmiş ve YSK raporu kurumu bağlayıcı nitelikte olsa da diğer tarafların itirazı da olduğuna göre adli tıp kurumundan rapor alınması, giderek çelişkileri giderici nitelikte genel kuruldan rapor alınması, 5510 sayılı yasanın 95.maddesi ve Hukuk Genel Kurulu içtihadı gereği olup dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir... "gerekçesiyle
"1) Davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE” karar verilmiştir.
E)Temyiz:
Davacı vekili özetle; davacı hakkında %100 malul olmasına rağmen başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olmadığına karar verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu, Yüksek Sağlık Kurulu’nun 09/12/2015 tarihli kararında müvekkilinin “başka birinin bakımına muhtaç durumda olduğuna” karar verildiği, raporlar arasındaki çelişkinin Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu raporu ile giderilemediği, gerekçeleriyle temyiz yoluna başvurmuştur.
F) Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe:
Davanın yasal dayanağını oluşturan 5510 sayılı Yasa"nın 95. maddesinde; "Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir.

Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu"nca karara bağlanır." şeklinde düzenlenmiştir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulu"nca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumu"nu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu"na giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Somut olayda; Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu"nun 29.09.2014 tarihli raporunda, davacının "başka birinin sürekli yardımına muhtaç durumda olmadığı"na karar verildiği ve Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"nun 05.05.2016 tarihli raporunda da davacının "%100(yüzde) oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağı ... bir başkasının sürekli yardımına muhtaç durumda olmadığı"na karar verildiği, her ne kadar 16.12.2011 tarihli raporunda aksi kanaatte olsa da Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu"nun 09.12.2015 tarihli raporunda davacının "Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği"ne göre %100 oranında malul olduğu, yönetmeliğin 15-a maddesine göre başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olduğuna, kontrol muayenesi gerekmediğine karar verildiği anlaşılmıştır, ancak Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"nun, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu"nun raporundan ayrılma sebebi raporun içeriğinden anlaşılamadığı gibi Genel Kurul raporunda %100 oranında çalışma gücünden kaybetmiş sigortalının aynı zamanda başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olmamasının gerekçesine de rastlanılamamaktadır.
Yapılacak iş, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"ndan, davacının başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olup olmadığı konusunda Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu"nun 09.12.2015 tarihli raporundan ne sebeple ayrıldığını ve %100 oranında çalışma gücünden kaybetmiş sigortalının aynı zamanda başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olmamasının açıklamasını içeren ek rapor olmak ve sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin temyiz başvurusunun kabulü ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı ORTADAN KALDIRILMASI, İlk Derece Mahkemesi Kararının BOZULMASI gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.