Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar :Taksirle öldürme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması
Hükümler :TCK"nın 85/1, 22/3, 62, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
TCK"nın 170/1-c, 62/1, 231/5. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar sanık müdafii ile katılanlar ve müştekiler vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçiler ...,...,... ’nun 25.12.2015 tarihli dilekçe ile vekilleri aracılığıyla katılma talepli dilekçe sunmalarına rağmen, bu konuda haklarında herhangi bir karar verilmeyen şikayetçilerin, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, ...’ın ölmesi nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçilerin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, vekilin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
A-Sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı, sanık hakkındaki karara sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından yapılan itirazın, İnebolu Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2016 tarih ve 2016/13 değişik iş sayılı kararı ile kesin olarak sonuçlandırıldığı anlaşılmakla, sanık hakkındaki karara yönelik temyiz istemi bakımından dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B-Sanık hakkında taksirle öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Katılanlar vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Olay gecesi köy yerinde bahçede düğün eğlencesi yapıldığı, sanığın olaydan önce kendisine ait ruhsatsız tek kırma av tüfeği ile kuş saçmalarını arkasını kalabalığa dönerek ateş ettiği, bir müddet sonra arkadaşlarını evlerine bırakmak için düğün yerinden ayrıldığı, daha sonra tekrar düğün yerine geri geldiği, bu sırada kalabalığın dağılmaya başladığı, beyanlara göre 10-15 kişinin bulunduğu sırada, havaya ateş ettiği, daha sonra tüfekteki boş kartuşu dişiyle çıkardığı, ardından niteliğine bakmadan yerine başka bir kartuş koyduğu ve tüfeği kapattığı esnada tüfeğin ateş aldığı ve saçmaların yakınında bulunan mağdura, sırt orta hattın 7-8 cm solundan isabet etmesiyle mağdurun av tüfeği saçma taneleri yaralanmasına bağlı iç organ ve büyük damar delinmelerinden gelişen iç ve dış kanama sonucu öldüğü, sanığın olay sonrası tüfeği yere vurup kırdığı, savunmalarında kendisine düğün yerinde bulunanlarca ses fişekleri verildiğini, ancak kimlerin verdiğini hatırlamadığını, ses fişeği olduğu düşüncesiyle ateş ettiğini beyan ettiği, olay yeri inceleme tarafından yapılan araştırmada çevrede boş ses kartuşlarının tespit edildiği, ölenin giysileri üzerindeki incelemelerde atışın “yakın atış” olduğunun değerlendirildiği, 31.08.2015 tarihli tutanakta tüfeğin dipçiğinin tetik tertibatının metal bölüm ile birleştiği kesimden kırılmış olduğu, dipçik kısmının omuz korkuluğu bölümünde renk tonu itibari ile yeni oluştuğu değerlendirilen darbeye dayalı tahribat bulunduğu, namlusunun iç kısmında yiv set bulunmadığı, iğne ve tetik tertibatının sağlam ve çalışır olduğu, tüfeğin mevcut hali ile atış yapabilme kabiliyetinin bulunduğunun belirlendiği, tanık Cihan’ın kolluk ifadesinde kargaşa esnasında mağdurun yaralanmasına sebebiyet veren tüfeği yere vurduklarını, tüfeğin dipçiğinin kırıldığını söylediği, alınan beyanlarda sanığın tetiğe dokunup dokunmadığının tam olarak tespit edilemediği olayda, 31.08.2015 tarihli tutanak doğrultusunda tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiş, mahkemenin sanığın bilinçli taksirle bir kişinin ölümüne neden olduğuna ilişkin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin olayın tamamen kaza eseri meydana geldiğine, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına, cezanın teşdiden uygulanmasına ilişkin, katılanlar vekilinin olası kast koşullarının oluştuğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın topluluktan herhangi birine zarar verebileceğini öngörmesine rağmen zarar görmeyecekleri düşüncesiyle hareket ettiği olayda, kazanın oluşumunda bilinçli taksirle hareket ettiğinde tereddüt bulunmamakla birlikte, TCK"nın 22/3. maddesi gereğince bilinçli taksirin varlığı halinde temel cezanın üçte birden yarısına kadar artırılacağının belirtilmesi karşısında; sanığın kusurlu hareketlerinin temel ceza tayini sırasında göz önünde bulundurulduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında tayin edilen temel ceza üzerinden, bilinçli taksir nedeniyle daha düşük oranda artırım yapılma imkanı varken, TCK"nın 22/3. maddesi gereğince en üst hadden yarı oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.