Sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.11.2015 gün ve 2015/283 Esas, 2015/323 Karar sayılı hükmün sanık müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 27.06.2016 gün ve 2016/6581 Esas, 2016/6322 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 16.12.2016 gün ve 2016/209 Esas, 2016/257 Karar sayılı ilamın sanık müdafileri ile müşteki Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilince temyiz edilmesi ve sanıklar müdafilerince incelemenin duruşmalı yapılması talebinde bulunulması üzerine belirlenen tarihte gerçekleştirilen duruşmaya müdafilerin katılmaması nedeniyle duruşmasız yapılan incelemede evrak tetkik edildi.
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının her aşamada ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkı olduğu, Bakanlık vekili tarafından sunulan dilekçe ile sanığın cezalandırılmasına ilişkin hüküm temyiz edilerek katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla anılan madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasına, Av. ...’un katılan Bakanlık vekili olarak kabul edilmesine karar verildikten sonra 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 27.06.2016 gün ve 2016/6581 Esas, 2016/6322 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 16.12.2016 gün ve 2016/209 Esas, 2016/257 sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.