
Esas No: 2015/29602
Karar No: 2015/35607
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/29602 Esas 2015/35607 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, vardiya çalışma mesai ücreti, ekad alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin, davalı asıl işveren ... ait iş yerinde alt işveren işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin 31.11.2010 tarihinde haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, ekad, ulusal bayram genel tatil ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davacı işçinin, davalı asıl işveren ... ait iş yerinde, alt işveren işçisi olarak çalıştığı sabittir. Dava dilekçesinde, iş sözleşmesinin 31.11.2010 tarihinde feshedildiği iddia edilmiş ise de, davacının ara vermeden 01.12.2011 tarihinde yeni alt işveren şirket olan ..."ye ait iş yerinde işe girişinin bildirildiği anlaşılmaktadır.
Alt işverenler arasındaki iş yeri devri kurallarına göre, iş sözleşmesinin 31.11.2010 tarihinde feshedilmediği, davacının sonraki alt işverene, iş yeri devri kapsamında devredilerek çalışmaya devam ettiği, bu suretle söz konusu tarih itibariyle iş sözleşmesinin sona ermediği sabit olmakla, feshe bağlı haklar olan kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarına yönelik taleplerin reddi gerekirken, kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanıklarının, üç vardiya halinde yapılan çalışmalarının işin niteliği gereği arıza veya işin durumuna göre çalışma sürelerinin birkaç saat uzatıldığı beyan etmelerine rağmen davacının hangi dönemde ne kadar süre ile fazla mesai yaptığının tespit edilememesine rağmen ortalama günde bir saat hafta altı saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ne varki dosya kapsamında fazla çalışma yapıldığına dair yazılı belge de bulunmamakla birlikte davacı tanıklarının beyanlarına göre davacının fazla mesai yaptığına ilişkin kesin bir kanaate varmak mümkün değildir. Ayrıca aynı işyerinde çalışan ve fazla mesai ücreti isteğini de içeren başka davaların Dairemizin (22 HD 2014/e 2014/esas) temyiz incelemesinden geçen kararlarında davacıların fazla mesai alacağı talepleri mahkemece reddedilmiş ve karar bu yönde kesinleşmiştir. Bu durumda, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına yönelik taleplerin reddi gerekirken, kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi