Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2020/3136 Esas 2021/1347 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/3136
Karar No : 2021/1347

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLLERİ : Huk. Müş. …, Huk. Müş. Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İl Özel İdaresi-…
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin 27/02/2020 tarih ve E:2016/11968, K:2020/958 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 07/03/2013 tarih ve 28580 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 7. maddesi ile değiştirilen 17/02/2005 tarih ve 25730 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan esas Yönetmeliğin 10. maddesinin son fıkrasında yer verilen ''mali yükümlülüğü mahalli idareye aittir'' ibaresinin ve anılan fıkra uyarınca davacı idare hakkında tesis edilen 20/06/2013 tarih ve 3699 sayılı Giresun Halk Sağlığı Müdürlüğü; … tarih ve … sayılı ve … tarih ve … sayılı Samsun Halk Sağlığı Müdürlüğü işlemlerinin iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 27/02/2020 tarih ve E:2016/11968, K:2020/958 sayıl kararıyla;
17/02/2005 tarih ve 25730 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmeliğin "Amaç" başlıklı 1. maddesi ve 07/03/2013 tarih ve 28580 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 2. maddesi ile değiştirilen "Dayanak" başlıklı 4. maddesine yer verilerek;
Dava konusu edilen 07/03/2013 tarih ve 28580 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik'in 7. maddesi ile değiştirilen 17/02/2005 tarih ve 25730 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan esas Yönetmelik'in 10. maddesinin son fıkrasında yer verilen ''mali yükümlülüğü mahalli idareye aittir'' ibaresinin, Dairelerinin 04/12/2017 tarih ve E:2016/11673, K:2017/5172 sayılı kararı ile iptaline karar verildiği;
Bu nedenle, dava konusu edilen düzenleme iptal edildiğinden bu kısım yönünden ayrıca bir karar verilmesine yer olmadığı;
Davacı idare hakkında tesis edilen … tarih ve … sayılı Giresun Halk Sağlığı Müdürlüğü; … tarih ve … sayılı ve … tarih ve … sayılı Samsun Halk Sağlığı Müdürlüğü işlemlerinin, Daire kararıyla hukuka aykırı bulunarak iptaline karar verilen 07/03/2013 tarih ve 28580 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 7. maddesi ile değiştirilen 17/02/2005 tarih ve 25730 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan esas Yönetmeliğin 10. maddesinin son fıkrasında yer verilen ''mali yükümlülüğü mahalli idareye aittir'' ibaresine dayandığı anlaşıldığından, dayanağı yargı kararı ile iptal edilen söz konusu işlemlerin de hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle;
Dava konusu Yönetmelik kuralı yönünden konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, bireysel işlemlerin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından; içme suyu temini için 5393 sayılı Belediye Kanunu, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu uyarınca belediyelere ve il özel idarelerine birtakım sorumluluklar yüklendiği, İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik ile de Sağlık Bakanlığına, ilgili kurum ve kuruluşlarca halkın tüketimine sunulmuş olan suların sahip olması gereken kalite standartlarını belirlemek ve bu suların belirli standartlara uygun olup olmadığını denetlemek görevlerinin verildiği, ihtiyari olarak yapılacak protokoller doğrultusunda, aldıkları hizmetin karşılığı olarak belediyelerin ve il özel idarelerinin yükümlülük altına girmelerinde hukuka aykırı bir durum söz konusu olmadığı, dava konusu Yönetmelik düzenlemesinin Kanun hükmü haline geldiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Diğer yandan, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 14/11/2019 tarih ve E:2018/1449, K:2019/5632 sayılı kararı ile, temyize konu Daire kararında geçen Danıştay Onuncu Dairesinin 04/12/2017 tarih ve E:2016/11673, K:2017/5172 sayılı kararının onanmasına kesin olarak karar verilmiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Kısmen karar verilmesine yer olmadığına, kısmen iptale ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin temyize konu 27/02/2020 tarih ve E:2016/11968, K:2020/958 sayılı kararının ONANMASINA,
3. 28/06/2021 tarihinde, oybirliği ile kesin olarak karar verildi.