
Esas No: 2015/32999
Karar No: 2015/35637
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/32999 Esas 2015/35637 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili fazla mesai yaptığı, tatil günleri çalıştığı halde ücret alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret, izin, fazla çalışma, ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davacının devamsızlık yaptığını kendi isteği ile ayrıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin karar Dairemizce bozulmuştur. Bozma ilamına uyan mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yargıtayın bozma kararına uyan mahkeme artık bozma kararı gereğince işlem yapmak ve hüküm vermek zorundadır. Çünkü mahkemenin bozma kararına uyması ile bozma kararı lehine olan taraf yararına bir usuli müktesap hak (usule ilişkin kazanılmış hak) doğmuştur.
Somut olayda; mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, bozma gereği yerine getirilmemiştir. Dairemizin bozma ilamında davacının fazla mesai alacağının haftada altı gün 08.00-18.00 arası çalıştığı kabul edilerek hesaplanması gerektiği; açıkça 2011 yılı Cumartesi günlerinin hariç olduğu belirtildiği halde; mahkemece 2011 yılı haftalık yedi buçuk saat üzerinden hesaplamaya itibar edilerek fazla çalışma alacağının kabulü isabetli olmamıştır. Bozma ilamı doğrultusunda 2011 yılı dışlanmak sureti ile davacının fazla mesai alacağının hesaplanması gerekirken uyulan bozma kararında belirtilen hususun dikkate alınmaması sebebi ile hükmün ikinci kez bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.