MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini maaşlarının geç ödenmesi, fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi ve fazla çalışmalarının SGK prim belgelerinde gösterilmemesi nedeniyle haklı nedenlerle sona erdirdiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ücret alacağı ve fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, başka işyerinde daha iyi şartlarla iş bulan davacının kıdem tazminatı ve çıkış talebinin kabul edilmemesi üzerine iş sözleşmesini haksız olarak sona erdirdiğini, davacının ücretinin imzasını taşıyan maaş bordrolarında belli olduğunu, davalı işyerinde her zaman fazla mesai yapılmadığını, yapılan dönemlerin ödendiğini savunarak açılan davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacıya ait ücret bordroları veya ücret ödemelerine ilişkin banka kayıtlarının davalı işverenlikçe sunulmadığı, ücretlerin tam, zamanında ve eksiksiz olarak ödendiğine ilişkin ispat külfetinin davalı işverenlikçe kanıtlanamadığı ve bu itibarla iş sözleşmesinin işçi tarafından haklı nedenlerle sona erdirildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteklerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Yerel mahkemece hesaplanan fazla çalışma ücreti alacağından yapılan %50 oranında indirim hakkın özünü etkileyecek nitelikte olup, daha makul bir indirim yapılmaması bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.