Mahkemesi :Devrek 1. Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Tarihi :28.02.2008
No :2005/476-2008/50

Davacı Kurum, trafik iş kazası sonucu ölen sigortalı işçinin hak sahiplerine bağlanan gelirlerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca davalılardan tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, Anayasa Mahkemesi iptal kararını da gözeterek, yazılı biçimde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı mirasçılardan S.. K.. dışında tüm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olayda, zararlandırıcı sigorta olayının, dava dışı anonim şirket çalışanı sigortalının, fason atölyelerini denetlemek için görevli olarak Devreke giderken, içinde bulunduğu Ö.. Emniyet firmasına ait ve davalılar murisi H.. K.. idaresindeki otobüsün devrilmesi sonucu 15.11.2002 tarihinde ölmesi biçiminde gerçekleştiği anlaşılmaktadır. 506 sayılı Yasanın 26/2. fıkrası, “İş kazası veya meslek hastalığı, 3’üncü bir kişinin kasıt veya kusuru yüzünden olmuşsa, Kurumca bütün sigorta yardımları yapılmakla beraber zarara sebep olan 3’üncü kişilere ve şayet kusuru varsa, bunları çalıştıranlara Borçlar Kanunu hükümlerine göre rücu edilir.” hükmünü, anılan maddenin son fıkrası ise, “Ancak, iş kazası veya meslek hastalıkları sonucu ölümlerde bu kanun uyarınca hak sahiplerine yapılacak her türlü yardım ve ödemeler için, iş kazası veya meslek hasatlığının meydana gelmesinde kastı veya kusuru bulunup da aynı iş kazası veya meslek hastalığı sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine Kurumca rücu edilemez.” hükmünü içermektedir.
Dosya içeriğinden, bir kısım davalılar murisi sürücü H.. K.., kaza anında vefat etmekle hakkında ceza davası açılmadığı, davalı mirasçılardan Saadettin Kartal’ın davadan önce bekar olarak vefat ettiği, sigorta müfettişi raporunda muris sürücü hakkında 506 sayılı Yasanın 26/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin belirtildiği, sigorta şirketi tarafından; kazaya konu aracın 14.11.2002 tarihi itibariyle “O.. F..Kaza Koltuk Sigortası Poliçesi” ile sigortalı olduğunun, azami teminat limit olan 25.000 TL’nin 26.03.2003 tarihinde İş Bankası kanalıyla hak sahiplerine ödendiğinin belirtilerek davanın reddinin savunulduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, kusur raporu alınmaksızın, hazırlık soruşturmasında muris sürücünün %100 kusurlu sayıldığından bahisle, ilk peşin değerli gelirin %100 kusur karşılığı 47.459,49 TL gösterilip, taleple bağlı kalınarak 21.946 TL’nin tüm davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 26. maddesi olup, davalıların rücu alacağından sorumluluğu ancak anılan maddede öngörülen yasal koşulların gerçekleşmesi hâlinde mümkündür. Mahkemece, bu konuda uzman kişilerden oluşturulacak bilirkişi kurulundan alınacak raporla tarafların kusur oran ve aidiyeti belirlenmeli, mirasçılardan S.. K..’ın davadan önce bekar olarak ölmesi nedeniyle ölü kişi hakkında dava açılamayacağı göz önünde bulundurulmalı, davalı sigorta şirketinin ileri sürdüğü ödeme savunması üzerinde gereğince durulup, bu yöne ilişkin ödeme belgeleri celp ve ibraz ettirilip ve ödemenin varlığı halinde ise ödemeye konu tutar yönünden sigorta şirketinin sorumluluğunun ortadan kalkacağı dikkate alınmalı, bir kısım davalılar murisi sürücü H.. K..’ın aynı kazada ölmesi nedeniyle Kurumun hak sahiplerine rücu imkanının bulunup bulunmadığı 506 sayılı yasanın 26/ son maddesi kapsamında irdelenmeli ve varılacak sonuca göre bir karar verilmelidir. Belirtilen maddi ve hukuki esaslar nazara alınmadan eksik inceleme ve araştırmayla hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
O halde, davalı mirasçılardan S.. K.. dışında tüm taraf avukatlarının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalı mirasçılardan S.. K.. dışında tüm taraflara iadesine, 06.05.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.