MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması ve Tahliye


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R


Dava, itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. Ancak davacı vekili son duruşmada taşınmazın tahliye edildiğini, itirazın kaldırılmasına ve tazminata karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kabulüne, 315.000,00 TL asıl alacak üzerinden itirazın kaldırılmasına asıl alacağın % 20"si oranında tazminata karar verilmiş karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı kiracı şirket vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgeler ile kararın gerekçesine, kiracı şirket tarafından, icra takibinde ödenmediği iddia olunan aylık kira miktarlarına icra takibinde itiraz edilmemesine ve yargılama aşamasında açıkça karşı çıkılmamasına göre davalı kiracı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı kefil vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Taraflar arasında 01.01.1997 başlangıç tarihli üç yıl süreli kira sözleşmesine dayanak olarak düzenlenen Ek Sözleşmede, kira sözleşmesinin 01.01.2013 tarihinden itibaren 5 yıl süre ile uzatılması taraflarca kararlaştırılmıştır. Diğer ana sözleşmeyi müteselsil borçlu ve kefil sıfatıyla imzalayan davalı ... ek sözleşmeyi de aynı sıfatla imzalamıştır.
01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 583. maddesinde “Kefalet sözleşmesi, yazılı şekilde yapılmadıkça ve kefilin sorumlu olacağı azami miktar ile kefalet tarihi belirtilmedikçe geçerli olmaz. Kefilin sorumlu olduğu azami miktarı, kefalet tarihini ve müteselsil kefil olması durumunda, bu sıfatla veya bu anlama gelen herhangi bir ifadeyle yükümlülük altına girdiğini, kefalet sözleşmesinde kendi el yazısıyla belirtmesi şarttır” düzenlemesi bulunmakta olup, anılan yasa kefaletin geçerli olması için gereken şartları açıklamıştır. Davaya konu ek kira sözleşmesinde ise düzenlemeye uygun bir kefaletin mevcut olmadığı anlaşılmaktadır.
O halde Mahkemece, kefalet sözleşmesinin geçerli olmadığı gözetilerek davanın davalı kefil ... yönünden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile borçtan sorumlu tutulması doğru değildir.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı kiracı şirketin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı kefil ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı kefil ... yönünden BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın temyiz edene iadesine,
27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.