Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde Gölbaşı İkizce mahallesi muhtarı olarak görev yapan sanığın, hazineye ait tarlaları kiralaması sonucu 2009-2013 yıllarında toplam 13.500 TL kira geliri elde ettiği, bu bedelin 3.157,55 TL"lik kısmını 2010 yılında Milli Emlak Daire Başkanlığına 01/01/2003-13/07/2009 arasındaki döneme ilişkin ecrimisil bedeli olarak yatırdığı, 13/07/2009 tarihinden sonraki döneme ait taşınmazlardan elde eden gelirlerin ne yapıldığına ilişkin belge ibraz edemediği ve ecrimisil bedellerini gelir defterine düzenli bir biçimde kaydetmediği, bir kısım giderlerin uygun olmayan belgeye, bir kısım giderlerin ise uygun olmayan harcamaya dayandığından kamunun zararına sebebiyet verdiği kabul edilerek görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de; Maliye Hazinesine yatırmak üzere taşınmazı kiralayan kiracılardan tahsil ettiği kira bedellerini Milli Emlak Dairesi Başkanlığına yatırmayarak amaç dışı kullanması şeklindeki eylemde TCK’nın 155. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılması suretiyle hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen, 03/06/2008 gün ve 2008/149-163, 13/11/2007 gün ve 2007/171-235 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu, CMK’nın 213. maddesinin 6/c fıkrası uyarınca suçun işlenmesine bağlı kılınan zarar kavramının; ölçülebilir, belirlenebilir maddi zarara ilişkin olup manevi nitelikte zararı kapsamadığı dikkate alındığında, atılı görevi kötüye kullanma suçu açısından oluşan maddi zararın neden ibaret olduğunun somut olarak belirlenmesinden, sanığa bu zararı giderme imkanı tanınmasından ve suçtan kaynaklı zararın giderilip giderilmediğinin araştırılmasından sonra sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları da irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddesinde yer alan objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, kayden sabıkasız olan ve duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz halleri de bulunmayan sanık hakkında yazılı gerekçe ile CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yüklenen suçu bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla işlediği anlaşılan sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini düzenleyen TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, ayrıca, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
Karar başlığında suç tarihinin 2013 olarak gösterilmesi gerekirken 2009 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.