MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı şirket ile yapmış olduğu kredi sözleşmesi uyarınca 15 aylık taksitler halinde ve her bir taksit tutarı 359,00-TL olmak üzere 2.400,00-TL alınması konusunda anlaştıklarını, şirket sekreteri tarafından kendisine bir tebliğ gönderileceğinin bu tebligatı aldıktan sonra icra müdürlüğünde avukat ile görüşeceğini bu görüşmede kendisine 5.388,00-TL"lik bir bono imzalattırılacağının ve bundan sonra paranın kendisine verileceğinin söylendiğini, bunun üzerine tebligatı aldıktan sonra avukatla görüşmek için gittiği ve bu esnada muvafakatname ile 5.338,00-TL"lik senedi imzalayarak ve 2.400,00-TL"yi aldığını, bilahare 5 taksit tutarı olan 1.800,00-TL"yi ödediğini, Aralık 2011 ayı içinde icraya verildiğini ve emekli maaşına haciz konulduğunu öğrendiğini halen maaşının 3/4 "ünün kesilmeye devam ettiğini, konu hakkında savcılık soruşturmasının devam ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 11.278,00-TL"den borçlu olmadığının tespiti ile fazla ödediği 5.890,00-TL"nin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde tüketici; bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır. Tüketici işlemi: Mal veya hizmet piyasalarında tüketici ile satıcı-sağlayıcı arasında yapılan her türlü hukuki işlemi, kredi veren: Mevzuatları gereği tüketicilere nakit kredi vermeye yetkili olan banka, özel finans kuruluşu ve finansman şirketlerini ifade eder. Yine 4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Kanun"un 10.maddesinde Tüketici kredisi, tüketicilerin bir mal veya hizmet edinmek amacıyla kredi verenden nakit olarak aldıkları kredi olarak tanımlanmıştır. Bir kredi sözleşmesinin 4077 sayılı yasa kapsamında tüketici kredisi olarak kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında kredi sözleşmesine ilişkin bir tüketici işleminin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta davacı 22.03.2011 tarihli davalı ... kuruluşu ile 5.388,30 TL bedelli tüketici kredisi sözleşmesi imzalamıştır. Davacının, davalı ... kuruluşundan kullanmış olduğu 5.388,30 TL bedelli kredinin genel tüketici kredisi niteliğinde olduğu anlaşıldığından, bu kredi açısından davacı yasanın 3.maddesinde belirtilen “tüketici” tanımına girmektedir. Bu itibarla uyuşmazlığın Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığına göre davaya bakmaya Tüketici Mahkemesi görevlidir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. O halde mahkemece görevsizlik kararı verilerek dosyanın Tüketici Mahkemesine gönderilmesi gerekirken işin esasına girilerek hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenle kararın BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalının temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan 101,00 TL temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/10/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.