
Esas No: 2018/1902
Karar No: 2019/5938
Karar Tarihi: 11.12.2019
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1902 Esas 2019/5938 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 22/04/2014 gününde adli yardım talepli olarak verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine adli yardım talebi kabul edilerek mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı ... hakkında açılan davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vasisi ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanunun 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir.
Dosya kapsamından, yukarıda bahsedilen tebligat aşamaları izlenmeden, davalı ...’a kendisine asaleten vasisi olduğu ..."a vesayeten, mahkemenin gerekçeli kararının, doğrudan muhatabın mernis adresine "mernis adresi" şerhi verilerek Tebligat Kanunu"nun 21/2 maddesi uyarınca tebliğ edildiği, yapılan tebligatın usulsüz olduğu, ayrıca diğer davalı ...’e gerekçeli kararın hiç tebliğ edilmediği anlaşılmıştır.
Şu durumda; yukarıda açıklanan nedenler ve anılan Kanun maddeleri dikkate alındığında; mahkemenin gerekçeli kararının öncelikle davalı ... ve ...’in bilinen adreslerine tebliğe çıkartılması, bu tebligatın yapılamaması ve adres kayıt sistemindeki adreslerinin farklı olması halinde öncelikle adres kayıt sistemindeki adreslerine normal tebligat yapılması, bunun iadesi halinde mernis adreslerine "mernis adresi" şerhi verilerek Tebligat Kanunu"nun 21/2 maddesi uyarınca tebligat çıkartılarak, usulüne uygun şekilde tebliğ sağlandıktan ve yasal temyiz süresi beklendikten sonra gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen şekilde işlem yapılıp eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a yeniden gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 11/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.