MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Keskin Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2018 tarih ve 2016/153 Esas - 2018/548 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince "6.000,00 TL" adli para cezasına mahkumiyet.
b) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/1, 62/1, 51/3. maddeleri gereğince "10 ay" hapis cezasına mahkumiyet.
c) Sanıklar ... hakkında kasten yaralama suçundan CMK"nin 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraatlerine.
2) Sanıklar müdafiinin ve katılan vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hükümler kurulmak suretiyle sanıkların kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/1, 87/3, 53/1. maddeleri gereğince "2 yıl 8 ay " hapis cezasına mahkumiyetlerine dair; ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.10.2020 tarih ve 2019/890 Esas - 2020/2134 Karar sayılı kararı

TÜRK MİLLETİ ADINA

... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.10.2020 tarih ve 2019/890 Esas - 2020/2134 Karar sayılı kararının, sanıklar müdafiileri ve katılan vekili tarafından 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hüknmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesinin sanık ... hakkında TCK"nin 86/1, 62/1, 51/3. maddeleri gereğince verdiği "10 ay" hapis cezasına dair kararın Bölge Adliye Mahkemesince kaldırılarak, sanığın TCK’nin 86/1, 87/3, 53/1. maddeleri gereğince "2 yıl 8 ay" hapis cezasına mahkum edilmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."in yüzüne karşı okunan savcılık mütalaasında, TCK"nin 87/3 maddesi uyarınca cezalandırılmasının talep edildiği belirlendiğinden, bu maddeden ek savunma verilmemesi hususu bozma nedeni yapılmamıştır.
... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.10.2020 tarih ve 2019/890 Esas - 2020/2134 Karar sayılı “istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine” dair hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin, sanığın beraat etmesi gerektiğine, kararın eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucunda verildiğine, TCK"nin 62. maddesinin unsurlarının oluştuğu halde uygulanmadığına, şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil bulunmadığına; katılan vekilinin alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hüknmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesinin sanık ... hakkında TCK"nin 86/1, 62/1, 50/1-a maddeleri uyarınca "6.000,00" TL" adli para cezasına dair kararın Bölge Adliye Mahkemesince kaldırılarak, sanığın TCK’nin 86/1, 87/3, 53/1. maddeleri gereğince "2 yıl 8 ay" hapis cezasına mahkum edilmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan ilk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sanık müdafii ve katılan vekili tarafından süresinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine "istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine" ilişkin ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.10.2020 tarih ve 2019/890 Esas - 2020/2134 Karar sayılı kararında bozma sebebi dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanık müdafiinin, sanığın beraat etmesi gerektiğine, kararın eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucunda verildiğine, TCK"nin 62. maddesinin unsurlarının oluştuğu halde uygulanmadığına, şüpheden uzak, kesin, inandırıcı deli bulunmadığına; katılan vekilinin, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
a) Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Hükmün esasını oluşturan kısa kararda Sanık ..."in adı yerine de sanık ..."in adının tekrar yazılması suretiyle hükmün karıştırılması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz istemleri bu sebeple yerinde görüldüğünden, ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.10.2020 tarih ve 2019/890 Esas - 2020/2134 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA,
3) Sanıklar ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafii ve katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine kararı verildiği, katılan vekilinin istinafı üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından sanıkların TCK"nin 86/1, 87/3, 53/1. maddeleri uyarınca kasten yaralama suçundan mahkumiyetlerine hükmolunduğu, Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarihli, 2018/11-38 Esas ve 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemece verilen beraat kararının, istinaf mercii tarafından mahkumiyetlerine hükmolunarak, hüküm türü değiştirildiğinden kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan ilk derece mahkemesince kurulan beraat hükümlerine karşı sanıklar müdafii ve katılan vekili tarafından süresinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine "istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle sanıkların kasten yaralama suçundan mahkumiyetlerine" ilişkin ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.10.2020 tarih ve 2019/890 Esas - 2020/2134 Karar sayılı kararında bozma sebebi dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanıklar müdafiinin, TCK"nin 62. maddesinin uygulanması gerektiğine; katılan vekilinin alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
a) Sanıkların aşamalarda suçlamaları kabul etmemesi, katılanın 05.03.2014 tarihli savcılık ve kolluk ifadelerinde, sanıklar ... ve ... ile temyiz dışı sanıklar ..., ..."ın kendisine tekme, yumruk darbeleri ile vurduğunu belirttiği, sanıklar ..."ten bahsetmemesine rağmen, 25.07.2014 tarihinde savcılıkta, "sanıklardan Halil ... ile görüştüğünde olay yerine sonradan ..."in gelip kendisine vurduklarını söylediğine" dair ifadesi de dikkate alındığında, katılanın sıcağı sıcağına alınan beyanlarına ve savcılıktaki son ifadesine göre, sanıklar ..."in kendisine vurduğuna dair bir görgüsünün olmadığı, sanık ..."in ve diğer sanıkların suçtan kurtulmaya yönelik olarak sanıklar ..."e suç isnadında bulunabileceklerinin anlaşıldığı, yine katılanın kovuşturma aşamasında, sanıklar ... hariç diğer sanıkların kendisine vurmadığı şeklinde aşamalarda çelişkili beyanları da bulunduğu, bu nedenle katılanın beyanlarına itibar edilemeyeceği ve beyanlarının sanıkların mahkumiyetine karar vermeye yeterli olmadığı anlaşıldığından, sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle mahkumiyetlerine hükmedilmesi,
b) Hükmün esasını oluşturan kısa kararda Sanık ..."in adı yerine de sanık ..."in adının tekrar yazılması suretiyle hükmün karıştırılması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanıklar müdafinin temyiz istemleri bu sebeple yerinde görüldüğünden, ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 09.10.2020 tarih ve 2019/890 Esas - 2020/2134 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/2. maddesi gereğince “... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.