Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 01.06.1981 tarihi olduğunun tespiti ile yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 506 Sayılı Yasanın 60 ve devamı maddeleri ile geçici 81. maddesidir. Mahkemece, anılan yasal düzenlemeler çerçevesinde, davacının 25 yıl, 47 yaş ve 5150 gün primi ödenmiş sigortalılık şartlarını ikmal ettiği 09.06.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiş ise de; anılan Yasanın 62. maddesindeki “Sigortalı olarak çalıştığı işten ayrıldıktan sonra yazılı istekte bulunan ve yaşlılık aylığına hak kazanan sigortalıya bu isteğinden sonraki aybaşından başlanarak yaşlılık aylığı bağlanır.” amir hüküm gözetilerek, tahsis şartlarının gerçekleştiği 09.06.2012 tarihini takip eden ay başından itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 4. bendindeki “09.06.2012” rakamlarının silinerek yerine “01.07.2012” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.