MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Banka zimmetinden mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Değişen ve istikrar kazanan Yargıtay uygulamasına göre zimmet kriterleri yönünden 4389 ve 5411 sayılı Yasalar arasında fark bulunmadığı, zimmetin, banka içi kayıtların olağan bir denetimi, araştırma ve karşılaştırılması suretiyle kesin bir biçimde ortaya çıkarılabilecek durumda olması halinde basit olarak nitelendirilmesi mümkün olup ayrıca, sahte imzalar ile kredi talebinde bulunulup, mevzuata ve bankacılık kurallarına aykırı biçimde kredi tahsis etmek ve kullandırmak suretiyle gerçekleştirilen işlemler ile ilgili olarak, kredi sözleşmesi ve fişler üzerindeki sahte imzaların ilk bakışta ve basit bir inceleme ile sahteliğinin anlaşılması halinde veya kredi sözleşmesinde kredi komitesi üyelerinin imzalarının tamam olmaması halinde eylem basit zimmet, sahteciliğin aldatıcılık özelliğinin bulunması halinde ise eylemin nitelikli zimmet suçunu oluşturacağı kabul edilmekte olup; kanuni soruşturma raporu ve bilirkişi raporundaki olayın tespitine ilişkin açıklamalar değerlendirildiğinde sanığın eyleminde suç tarihine göre ne şekilde daire dışı araştırmayı gerektiren kandırıcılık yeteneği bulunduğu, fiilin ne suretle nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu karar yerinde denetime imkan verecek biçimde gerekçeleriyle gösterilmeden yazılı şekilde nitelikli zimmet suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Suç tarihi itibarı ile ekonomik koşullar ve paranın alım gücü nazara alındığında zimmet suçunun konusunu oluşturan miktarın değerinin az olmadığı gözetilmeden indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
5411 sayılı Bankacılık Kanunun 160/2. maddesinde "20.000 güne kadar adli para cezası verilir. Ancak adli para cezasının miktarı zararın üç katından eksik olamaz." hükmü düzenlenmiş olup, buna göre nitelikli zimmete konu olan ve ödenmeyen banka zararı üzerinden takdir edilecek gün para cezasının, artırım ve indirime tabi tutulup, 5237 sayılı TCK.nun 52. maddesindeki esaslara göre tayin edilecek sonuç adli para cezasının nitelikli zimmet yoluyla uğratılan ve ödenmeyen banka zararının üç katı olan miktara çıkartılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması,
Sanığın TCK"nun 53/1. maddesinde belirtilen hak ve yetkilerden birini kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işlemesi söz konusu olmadığından, hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak, sanık hakkında aynı maddenin 5. fıkrasının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.