MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı vekili, davacı işçinin fark ücret ve ikramiye alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette 5.09.1997 tarihinde işe başladığını ve iş sözleşmesinin 24.12.2010 tarihinde feshedildiğini, feshin geçersizliği ve işe iade istemiyle İstanbul 3. İş Mahkemesinde açılan 2011/32 esas sayılı davanın derdest olduğunu, Davalı şirketin 2000 yılında özelleştirilmesi sonrasında müvekkili ile akdedilen 21.10.2000 tarihli iş sözleşmesinin özel şartlar bölümün I/b. maddesinde, 1.1.2001 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere baz alınan ücret üzerinden hesaplanacak en son 6 aylık TÜFE oranında ücret artışı yapılacağı, 1/d bendinde 1.7.2001 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 30.06.2001 tarihinde almakta olduğu ücretin son 6 aylık TÜFE oranında arttırılacağı, 1/e bendinde de, bu tarihten itibaren her yıl 1 Ocak ve 1 Temmuz itibariyle personelin almakta ücretin son 6 aylık TÜFE oranında arttırılacağı öngörüldüğünü, davacı ücretinde bu artışlar yapılmadığı için iş akdinin eshedildiği tarihe kadar ücretlerinin ve Nisan ve Kasım aylarında ödenen ikramiyeleri ile ücrete bağlı diğer haklarının eksik ödendiğini belirterek, fark ücret ve ikramiye alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunarak, şirkette 5.9.1997 -21.10.2000 tarihleri arasında sözleşmeli personel ve şirketin özelleştirilmesini takiben 21.10.2000 ve 17.11.2003 tarihlerinde akdedilen belirsiz süreli iş sözleşmeleri ile işçi statüsünde çalıştığını, 24.12.2010 tarihi itibariyle iş akdinin tüm yasal hakları ödenerek feshedildiğini ve şirketi ibra ettiğini, Davacı gibi tüm personele Kasım 2000 ayı ücretinin imzalanan iş sözleşmesi hükümleri çerçevesinde %50 artırılarak Kasım ayının son günü ödenmesi gerektiği halde %100 artırılarak Kasım ayının son gününde ödendiğini ve bu şekilde 400.29.TL olan ekim ayı ücretinin Kasım ayından itibaren %100 artışla ödenmeye başlandığını , bu nedenle Kasım ayında fazladan yapılan %50 oranındaki ücret artışının TÜFE oranın çok üzerinde olması nedeniyle Temmuz 2001 ayında yapılması gereken ücret artışının yapılmadığını, Ocak 2002 ayında %20, Temmuz 2002 ayında %12 , Ocak 2003 ayında %12,5 ve Temmuz 2003 ayında %13.5 oranında ücret zammı yapıldığını, 11.11.2003 tarihinde imzalanan yeni iş sözleşmesi ile geçmiş 6 aylık TÜFE oranından vazgeçildiğini ve ücret artışlarının şirket yönetimince belirlenecek dönem ve oranlarda yapılacağının, liyakat artışı ve ücret dışındaki yan ödemeler ve miktarlarının yeniden tespit edildiğini ve 11.11.2003 tarihinden itibaren

imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesi hükümlerinin uygulandığını, davacının davasına dayanak yaptığı 21.10.2000 tarihli hizmet sözleşmesi ve bu sözleşmeye dayalı taleplerinin karşılıklı feragat ve 5 yıllık zaman aşımı dışında kalması nedeniyle reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda alınan hesap raporuna itibar edilerek, davacının işyerinin özelleştirilmesinden sonra hizmet akdi imzalandığını ancak yapılan sözleşmede bu artışların yapılmadığı, kazanılmış hakların uygulanması gerektiği gerekçesi ile ödenmesi gereken ücret üzerinden hesaplanan fazla çalışma, fazla sürelerle çalışma ve tatil ücretlerinden %50 oranında indirim yapılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından, cevap nedenleri yanında, fazla mesai, fazla sürelerle çalışma ve hafta tatil ücretinin fiilen ödenen ücrete göre hesaplanan miktarlarının hüküm altına alınması gerektiği gerekçesi ile temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Uyuşmazlık davacının 2000 yılında imzalanan ve 2003 yılında yeni sözleşme ile düzenlenen ücret artışlarının tam uygulanıp uygulanmadığı, buna göre fark ücret ve fak ikramiye alacakları oluşup oluşmadığı, davacının ödemeyen fazla çalışma, fazla sürelerle çalışma ve tatil ücretlerinin ödenmesi gereken ücret mi yoksa fiilen ödenen ücret üzerinden hesaplanması noktasında toplanmaktadır.
Fark alacakların doğmasına neden olan 2000 tarihli sözleşme ve nakle tabii personele teklif edilecek paket başlığı altında düzenlenen işveren iç yazısına göre, personelin 01.11.2000 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere almakta olduğu ücret baz alınmak sureti ile, 01.11.2000 tarihinden itibaren baz maaş üzerinden % 50 oranında, 01.01.2001 tarihinden itibaren baz maaşı üzerinden en son 6 aylık TÜFE oranında, personelin görev yaptığı birimin İstanbul’a taşındığı tarihi izleyen ilk aydan itibaren baz maaş üzerinden % 50 oranında, 01.07.2001 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 30.06.2011 tarihinde almakta olduğu ücret üzerinden hesaplanacak en son 6 aylık TÜFE oranında, bu tarihten itibaren her yıl 01 Ocak ve 01 Temmuz tarihleri itibari ile personelin almakta olduğu ücretin en son 6 aylık TÜFE oranında arttırılacağı düzenlenmiştir. Sözleşmenin bu düzenlemesi 2003 yılında imzalanan ve miktar olarak ücret içeremeyen yeni sözleşme ile ortadan kaldırılmış ve bu tarihten sonra zam oranları işverenin inisiyatifine bırakılmıştır.
Davacı işçi, kendisine 2000 tarihli sözleşme hükümlerine göre ücret artış hükümlerinin uygulanamadığını, eksik ödendiğini iddia etmiş, davalı ise sözleşmedeki oranların üzerinde uygulandığını savunmuştur. Dosya içeriğine ve emsal geçen uyuşmazlıklara göre davalı işveren, 2000 tarihli sözleşme ve iç yazışma hükümlerine göre nakle tabi olsun olmasın tüm işçilerin ücretlerine %100 oranında zam yapmış, ancak 01.01.2001 tarihinden 2003 yılındaki sözleşmeye kadar 6 aylık TÜFE oranlarından daha az oranda zam uygulamıştır. 2001 yılından, 2003 yılına kadar TÜFE oranlarını uygulamadığı davalının da kabulündedir. Ancak davalı 01.11.2000 tarihinde davacıya %50 zam uygulanacakken, %100 zam uyguladığını, bu nedenle daha sonraki zam oranları ile de sözleşmede öngörülen zam oranlarından daha fazla ödeme yaptığını savunmuştur. Gerçekten de davalının savunmasında belirttiği gibi emsal ve Dairemiz incelemesinden geçen dosyalarda, nakle tabi olmayan işçiler için davalının %50 zam yerine %100 zam uygulaması yaptığı, %50 zam oranı uygulanması halinde devam eden 6 aylık dönemlerde TÜFE zamlarının uygulanması gerekliliğine göre davalının daha fazla oranda ödediği, davalının % 50 yerine %100 zam uygulamasının işçi için kazanılmış hak kazanmayacağı kabul edilmiştir(Dairemizin 02.05.2011 gün ve 2009/12792 Esas, 2011/12786 Karar, Dairemizin 21.12.2011 gün ve 2009/28889 Esas, 2011/ 49057 Karar. “Hizmet sözleşmesindeki düzenlemeye göre; davacının 31.10.2000 tarihinde almakta olduğu ücrete 01.11.2000 tarihinden itibaren ücreti %50 oranında zam uygulanması gerekirken, işverenin %100

oranında artış yapması nedeni ile sonraki dönemlerde yapılan ücret artışları her ne kadar sözleşmede gösterilen oranlardan düşük uygulanmış ise de, o dönemler itibariyle aldığı ücretin başlangıçta yapılan yüksek miktardaki artış nedeni ile sözleşmeye göre alması gereken ücretlerden yüksek olduğu”).
Davacının 01.11.2000 tarihinde nakle tabi personel olup olmadığı anlaşılamamaktadır. Davacı işçi nakle tabi ise sözleşme ve paket gereği 01.11.2000 tarihindeki baz ücretine %50+50:%100 zam uygulaması sözleşme gereği olacağından, davalının TÜFE oranlarını uygulamaması nedeni ile fark ücret ve fark ikramiye alacağı doğacağından, fark ücret ve fark ikramiye alacaklarına karar verilmesi isabetli olacaktır. Ancak davacı nakle tabi personel değil ise 01.11.2000 tarihinde % 50 zam oranına ve takip eden TÜFE oranlarına göre verilen zamlara göre daha fazla ödeme yapıldığından, fark ücret ve fark ikramiye alacağının reddi gerekecektir. Davacının nakle tabi personel olup olmadığı araştırılmadan, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.