Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3434 Esas 2019/4505 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3434
Karar No: 2019/4505
Karar Tarihi: 22.10.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3434 Esas 2019/4505 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın kasıtlı olarak öldürme suçunun sabit olduğunu ve TCK'nin ilgili maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezasına çarptırılmasına karar verdi. Katılanlar vekilinin talebi reddedildi ve toplanan deliller incelendi. Temyiz itirazları reddedildi ve sanığın meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiği savunusu da kabul edilmedi. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile ilgili yapılan uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesine rağmen, bu hususun yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğini belirterek, hüküm fıkrasında yer alan ilgili bölümün \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK'nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değiştirilmesine karar verdi. Kanun maddeleri ise TCK'nin 81, 29 ve 53. maddeleri olarak belirtildi.

1. Ceza Dairesi 2017/3434 E. , 2019/4505 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nin 81, 29, 53. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Katılanlar vekilinin yetkisi bulunmadığından, duruşmalı inceleme talebinin CMUK"un 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, maktul ...’e karşı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar vekilinin; haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, suçun tasarlanarak işlendiğine, Cumhuriyet savcısının; haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, sanık müdafiinin duruşma ve dilekçelerinde; sanığın öldürme kastının bulunmadığına, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, eksik incelemeye, tanık beyanlarının hatalı değerlendirildiğine, TCK’nin 62. maddesinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrik indiriminin az
olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, re"sen de yapılan incelemede;
24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 22/10/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.
22/10/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ......"in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ............"nun yokluğunda 24/10/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.