MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptali ile icra, inkar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin geçerli olmayan şekilde feshedildiğini, mahkemece davacının işe iadesine karar verildiğini, bu karara göre hükmedilen boşta geçen süre ücreti alacağının davalı işverenden icra takibi yoluyla tahsilinin talep edildiğini ve itiraz üzerine takibin durduğunu beyanla itirazın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işe iade talebine dair bir bildirimde bulunmaksızın başlatmış olduğu icra takibinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporuna göre, davalı tarafından yapılan ödemeler infazda nazara alınmak suretiyle itirazın iptali ile takibin devamına ve koşulları oluşmadığı gerekçesi ile icra-inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-4857 sayılı İş Kanunu"nun 21. maddesinin beşinci fıkrasına göre, işçi kesinleşen mahkeme kararının kendisine tebliğinden itibaren on iş günü içinde işe başlamak için işverene başvuruda bulunmak zorundadır. Aksi halde işverence yapılan fesih geçeri bir feshin sonuçlarını doğurur.
İşveren işe iade için başvuran işçiyi (1) ay içinde işe başlatmak zorundadır. Aksi halde en az dört, en fazla sekiz aylık ücret tutarında belirlenen iş güvencesi tazminatı ile boşta geçen süreye ait en çok dört aya kadar ücret ve diğer hakları işçiye ödemek zorundadır.
İşe iade yönündeki başvurunun on iş günü içinde işverene bildirmesi gerekmekle birlikte, tebligatın postada gecikmesinden işçinin sorumlu olması düşünülemez.
İşverenin de işçinin işe başlama isteğinin kabul edildiğini (1) ay içinde işçiye bildirmesi gerekir. Tebligat sorunları sebebiyle bildirimin süresi içinde yapılamaması halinde, bundan işveren sorumlu tutulamaz. İşverence kanuni süre içinde gönderilmiş olsa dahi, işçinin bir aylık işe başlatma süresi aşıldıktan sonra eline geçen bildirim üzerine makul bir süre içinde işe başlaması gerekir. Burada makul süre işçinin işe daveti içeren bildirim anında iş yerinin bulunduğu yerde ikamet etmesi durumunda en fazla iki günlük süre olarak değerlendirilebilir. İşçinin işe iadeyi içeren tebligatı işyerinden farklı bir yerde alması halinde ise, 4857 sayılı Kanun"un 56. maddesinin son fıkrasındaki izinler için öngörülen en çok dört güne kadar yol süresi makul süre olarak değerlendirilebilir. Bu durumda işçinin en fazla dört gün içinde işe başlaması beklenmelidir.
Somut olayda, davacı işçi iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından feshedilmesi üzerine işe iade davası açmış, yapılan yargılama sonunda mahkemece feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine, kanuni süre içerisinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretinin davalıdan tahsili gerektiğinin tespitine karar verilmiştir. Davacının işe iadesine ilişkin kararın kesinleşmesi sonrası 18.05.2012 tarihli ihtarname ile davalı işverenden işe başlatılmasını talep ettiği, bu ihtarnamenin işverene 21.05.2012 tarihinde tebliğ edilmesi üzerine 04.06.2011 tarihinde davaya konu ilamsız icra takibine giriştiği anlaşılmıştır.
Davacı, bir aylık cevap verme süresi içinde davalı işveren tarafından cevap verilmesi beklenmeksizin icra takibine girişmiştir. Davacının icra takibine başladığı tarih itibari ile takip konusu alacak muaccel olmamıştır. Bu sebeple mahkemece söz konusu davanın reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.