MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiası ile açılan kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmediğini, sahte fatura düzenlemediğini savunması, sanık müdafii tarafından 10/01/2012 tarihli dilekçe ile sanığın mükellefiyetine ait bir kısım defter ve belgelerin sunulması, söz konusu defter ve belgelerin yeniden inceleme yapılması için Mahkemece vergi dairesine gönderilmesi, vergi müfettişinin 28/01/2013 tarihli cevabi yazısı ile sunulan belgelerin kapsamlı bir incelemeyi gerektirdiği ve bu nedenle incelemenin uzun süreceğinin belirtilmiş olması ve sunulan belgeler doğrultusunda Mahkemece herhangi bir bilirkişi incelemesi yaptırılmadan mahkumiyet hükmü kurulmuş olması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sanığın düzenlediği faturaları kullanan şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanmaktan dava açılmış olup olmadığı belirlenip, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; sanığın savunmasının doğru olup olmadığının anlaşılması bakımından faturaları kullanan şirket yetkililerinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıklarının sorulması, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları kullanan mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, sanık müdafinin sunduğu belgeler de dikkate alınarak karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması, vergi dairesinden incelemenin sonucunun sorulması ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre;
a) Aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminde TCK’nin 43. madde hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 02/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.