Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2584 Esas 2021/3921 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2584
Karar No: 2021/3921

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2584 Esas 2021/3921 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma davasında davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise sadece maddi tazminat ve nafaka miktarına ilişkin temyiz itirazlarını yerinde bulmamıştır. Ancak hükmedilen maddi tazminat ve nafaka miktarlarının az olduğu, bu miktarların Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri ile hakkaniyet ilkesi göz önünde bulundurularak artırılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, TMK m. 174/1'e de atıfta bulunularak daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, nafaka miktarının da gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlar, günün ekonomik koşulları ve hakkaniyet ilkesine uygun olarak belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri ve TMK m. 174/1 belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2021/2584 E. , 2021/3921 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi, maddi tazminat ve nafaka miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddi tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı-karşı davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA,
aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ..."a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.26.05.2021 (Çrş.)